Suphi Nuri İleri, aydın bir ailenin üç oğlundan biridir. Ağabeyi Celal Nuri, 1918–1924 yılları arasında önce Ati adıyla yayımlanan, ardından İleri adını alan siyasî günlük bir gazete çıkarır. Bu gazete, işgal yıllarında Millî Mücadele’nin İstanbul’daki sesi olur; Cumhuriyet’le birlikte yeni rejimi destekler. Celâl Nuri, 1920’de Malta’ya sürgün edilmesi ve yurda döndüğünde milletvekili olarak görev yapması nedeniyle gazetenin başında değildir. Onun yokluğunda İleri, kısa bir dönem Sedat Nuri’nin, ardından Suphi Nuri’nin idaresinde yayımlanır. Gazetecilik Hatıralarım, Suphi Nuri’nin İleri’yi yönettiği yıllardaki gazetecilik mesleğine ilişkin hatıralarından oluşmaktadır.
Suphi Nuri’nin hatıralarında, işgal altındaki İstanbul’da basın hayatı, İleri gazetesinin Millî Mücadele’deki rolü, Cumhuriyet’in ilk yıllarında Atatürk’ün gazetecilerle ilişkisi ve Celâl Nuri’nin siyasî kişiliği ile basın hayatındaki yeri öne çıkan konulardan bazıları. Ayrıca, yazarın dost ve düşmanları, yazarlarla ilişkisi, gazeteciyken yaşadığı veya tanık olduğu ilginç olaylar, mesleğin olumlu ve olumsuz yönleri, gazeteciliğin teknik sorunları ve ekonomik boyutu hatıraların içeriğini zenginleştiren diğer konulardan birkaçı. Suphi Nuri İleri, hatıralarında, yaşadığı dönemin politik, ekonomik, kültürel ortamını hissettirecek bir ufuk sunuyor. Basının devletle ilişkisi, gazete yazarlarının sisteme bağlanış biçimleri, edebiyatçı gazete yazarlarının tefrika geleneğiyle romanı popülerleştirmeleri, gazetelerin birbirinden okur kapma yarışı, gözlem ve deneyimden gelen bir birikimle sergileniyor. Gazetecilik Hatıralarım’da İleri’nin anlatımındaki kırgın ton hissedilse de seçtiği meslekten zevk almış birinin memnuniyeti de rahatlıkla fark ediliyor.
