Şimdi hepsi ta geride ağırlanan ve bende ferahlatıcı duygu karşılıkları olmayan, hem canlıymış he cansızmış gibi gözlerime yansıyan renk karışımları... Sanki albümlerden taşan, uçuşan, zamanın durdurulmuş parçalarıydı. Beni kollarımdan tutup varlığımı gerçeğin dışına sürükleyen, orada saatlerce sorguya çeken, hırpalayan, yoran, üzen ama çok üzen taslak yüzüydü hayatımın...