“Dünyada bir kişilik yerimizi, milyarların arasındaki bir kişilik yerimizi efendice almadık mı, dünyaya birden çok kişi gibi yerleştik mi dünya bizi borçlu çıkarır ve önünde sonunda alır alacağını..”
../sıcacık bakışlar, sıcacık gülüşlerdi bunlar. Yapmacıksız ve çıkarsız hiç değilse. Ancak çok çok sevmeyi becerenler o kadar güzel bakabilir, o kadar güzel gülebilir. Sevdiğine ve her şeye...
Çok saçma! Saçma mı? Çok şey saçma gelmeye başladı sana. Büyüyorsun. Seziyorsun bunu. Hoşuna da gidiyor. Ama yalnızlaşıyorsun. Ya içinde taşan yalnızlıkları kiminle paylaşacaksın?..