Tarih kitaplarının sararmış sayfalarından sökülen sözcükler, zihnimin ucube köşelerinde can buldu. Savaşmanın, aslında çoktan kaybetmek olduğunu öğrenmiştim. En çok bir savaşı kazandığın zaman kaybediyordun çünkü insan, son raddeye gelene kadar elini kana bulamıyordu. Çünkü aslı kaybedecek bir şey kalmıyordu, artık kaybedecek bir şeyin olmadığı için canını da ortaya koyup boşaltıyordun o muharebeyi.