Geçmişe Yolculuk
Stefan ZweigSözler ve Alıntılar
Issız eski parkta karlar içinde,
Arıyor geçmişi iki gölge.
İnsan yaşlandıkça kendi gençliğini arıyor ve küçük anılar budalaca mutluluklar yaşatıyor.
"Henüz adı olmayan bir duyguydu bu, ancak gizlendiği yerde mevcut biçimde mevcuttu ve kora dönmüştü."
Sayfa 11Kitabı okudu
Geçmişlerini arayan artık gerçekte var olmayan geçmişe boğuk sorular yönelten bu gölgeler onların kendisi değil miydi?
Sayfa 52Kitabı okudu
İnsan özgürlüğünden kolay kolay vazgeçmez.!!
Sayfa 8Kitabı okudu
Onunla birlikte her şey, hatta en önemsiz ayrıntılar bile şimdi farklı bir ağırlık ve ışık kazanmıştı. İdrakin içsel ışığında aydınlanmıştı!
Sayfa 17Kitabı okudu
Sadece anılarla yaşamak insanın doğasına aykırıydı; nasıl bitkiler ve bütün canlılar renklerinin solmaması ve çanak yapraklarının kuruyup dökülmemesi için toprağın besleyici gücüne ve gökyüzüneden süzülüp gelen canlı ışığa ihtiyaç duyuyorsa, aynı şekilde sözde gizli düşlerin bile belli ölçüde tensel gıdaya, duygulu ve canlı bir desteğe ihtiyacı vardı; aksi halde kanları çekilir, ışıma güçleri zayıflardı.