Kendisi bir askeri darbe ile iktidara gelen sultán abdulhamid, surekli olarak ayni sekilde devrilmekten korkuyordu, bir yandan avrupali devletlere gozdagi vermek ve turk halki ile jonturk muhalefine karsi modernlesme isteklisi bir hukumdar olarak gozukmek icin alman islahatcilari davet etmek ona gerekli gorunurken diger yandan danismanlarin basarisina engel olmak icin neredeyse herseyi yapiyordu