Türk Sinemasında Kürtlüğün ve Türklüğün Kuruluşu

Gemideki Hayalet

Sebahattin Şen

Featured Gemideki Hayalet Posts

You can find Featured Gemideki Hayalet books, featured Gemideki Hayalet quotes and quotes, featured Gemideki Hayalet authors, featured Gemideki Hayalet reviews and reviews on 1000Kitap.
Köye gidilmedikce Türkiye değişmeyecektir
Köy-"Doğu", Kürt - "Doğulu" -köylü eklemlenmeleri filmlerde kurgulanan belli stereotiplerin üretilmesiyle mümkün oluyor. Top­lumsal gerçekçi filmlerin dramatik ve komedi anlatılarında Kürtlüğü /köylülüğü işaretlemek için kurgulanan karakterler belli stereotip­ leştirmeler aracılığıyla üretiliyor. Zengin-despot-ırz düşmanı ağa, yoksul-cahil maraba, töre kurbanı - örselenmiş kadın, salak-naif er­ kek gibi kategoriler üzerinden üretilen stereotipler köylülükle ek­lemlenen ve Kürtlüğe işaret eden temsiller olarak kullanılıyor. Bura­ da filmlerdeki Kürt/"Doğulu" karakterlerin kurgulanma biçimleriy­le iktidar ve sembolik şiddetin stereotipleştirici temsil pratikleri ara­cılığıyla üretilme biçimleri arasındaki ilişkiye değinmek gerekiyor.
Reklam
Klişeler asla sıradan ve masum degildir
Türklüğün temel niteliklerinden biri Türklüğü­nün farkında olmaması, onu dilbilimsel, kültürel ve tarihsel olanın üstüne çıkararak doğallaştırması; onu varlığın doğal hali, özü gibi ta­hayyül etmesidir.
Ulus Baker, Deleuze'ün Sinema II Zaman-İmge kitabında geliş­tirdiği modern siyasal sinemalar kavramsallaştırması üzerinden Yılmaz Güney filmlerine bakıyor. Baker, Yılmaz Güney'in Umut, Sürü ve Yol gibi filmlerinin seyircide ortaya çıkardığı etkileri "şok ve be­yin" olarak adlandırıyor. Baker'in kullandığı biçimiyle "Şok ve Be­yin", izleyicide bir tür "karabasan" etkisi ortaya çıkarıyor. Umut, Sü­rü ve Yol'da tek bir politik mesaj olmamasına rağmen, söz konusu filmleri "politik" yapanın ne olduğu sorusunu soran Baker, Yılmaz Güney sinemasının geleneksel politik sinemadan ayrıldığını söylü­yor. Güney'in sineması kamusal, politik olan ile özel ve kişisel olan arasında kurulan ayrımların yapay olduğunu ve kişisel olanın politik, kamusal ve politik olanın ise kişisel olduğunu çarpıcı bir şekilde or­ taya koymasıyla farklılaşıyor. Baker'e göre, "Yılmaz Güney sinema­ sının önemli özelliği eskiyle yeninin, feodal ile burjuvanın, ideolo­jiyle düşüncenin, bilinçle bilinçdışının, bilinçlenmeyle öncesinin ar­dışıklığını değil, saçmalık düzeyine varan biraradalıklarını sunması­dır. Orada artık klasik politik sinemada olduğu haliyle Eski'den Ye­ni'ye, özel hayattan toplumsal, politik ve kamusal hayata, bilinçsiz­likten sinematografik ' yumruk' sayesinde bilince geçiş, yükseliş ve bununla beraber kişisel, özel olanla kamusal, politik olan arasındaki oynak sınırlar yoktur -kişisel olan her şey politiktir, politik olan her şey de kişisel".
Batı'nın bakışı karşısında kendisini yetersiz, eksik, gecikmiş ve nihayetinde Doğulu hisseden ulusal benlik, kendisini, sinemanın ha­yal perdesine yansıtılan Kürt temsilleri üzerinden, gecikmişliğini, eksikliğini telafi edebildiği modern ve Batılı bir öznellik olarak ha­yal edebiliyordu. İşte filmler aracılığıyla bir süreliğine de olsa sağla­nan bu fantazmatik bütünlük ve tamlık duygusu, Kürtlerin ve yaşa­dıkları yerlerin her daim kadrajda olmasını motive eden, kamçılayan gösterme arzusunun kaynağıydı aynı zamanda.
Reklam
21 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.