Tahtadan yapılmış bir uzun kutu
Baş tarafı geniş, ayakucu dar
Çakanlar bilir ki bu boş tabutu
Yarın kendileri dolduracaklar
Her yandan küçülen bir oda gibi
Duvarlar yanaşmış tavan alçalmış
Sanki bir taş bebek kutuda gibi
Hayalim içine uzanmış kalmış.
Cılız vücuduma tam görünse de
İçim bu dar yere sığılmaz diyor
Geride kalanlar hep dövünse de
İnsan birer birer yine giriyor