Yazarın, yenilgilerin birbirini kovaladığı yıllardaki çabaları, gelecek bir devrimci yükseliş için teorik ve pratik hazırlıktı. Gezi öncesine sosyalistler, “emek eksenli” mücadele, sosyalist devrim, “sosyal cumhuriyet”; neoliberalizme karşı olmak; “etnik temelli politika” yapmamak sözlerini etmekteydi. Neredeyse sadece bu satırların yazarı, demokratik bir programdan, radikal demokrat olmaktan, Demokratik Cumhuriyet’ten, Demokratik Ulusçuluktan söz ederdi. Gezi hareketi, demokratik karakterli bir hareket olarak çıktı, yazarın öngörüsünü doğruladı. Gezi hareketinin zaafı, özlemlerini sistematik ve radikal olarak programlaştıramamış olmasıdır. Bunun nedeni de bu yönde bir hazırlığın bulunmamasıdır. Bu hazırlıksızlığın nedeni de sosyalistlerin demokrasiyi ciddiye almamasıdır. Yıllardır oluşturduğumuz teorik temel ve program, Gezi hareketinin arayışındaydı. Bulduğunun, kendisi olduğunu gördü. Şimdi Gezi hareketi, bu teori ve programın arayışındadır. Bulduğunun, kendisi olduğunu görecektir.
