Çok sevmişti...
Yaz kış demeden. Annesini, sevdiğini, arkadaşlarını, dostlarını bıkmadan usanmadan sevmişti. Onu hafife alıyorlardı hiç düşünmeden, saygı göstermeden. Lakin onun pes etmeye hiç niyeti yoktu. İçine atıyordu her şeyi, üzüntüsünü, kaderini bir başına yaşıyordu fakat gün gelecek kabul ettirecekti kendini, gün gelecek onun bu azmine herkes şaşıracak belki de hayatının dönüm noktasını yaşayacaktı.
Onun hikayesi son noktadan sonra bile bitmeyecek...
