Gizli Bahçe
Frances Hodgson BurnettSözler ve Alıntılar
Hayatın en tuhaf yanlarından biri, kimi zaman insanların sonsuza dek yaşayacaklarından oldukça emin olmalarıdır. İnsan bazen içine işleyen muhteşem bir şafak vakti kalkıp dışarı çıktığında, yalnız başına öylece durup kafasını iyice geriye atarak yukarı baktığında, Doğu’nun insanı neredeyse haykıracak hale getirdiği ve binlerce binlerce binlerce yıldır her sabah olduğu gibi güneşin doğuşunun o tuhaf, değişmeyen görkemi karşısında kalbinin duracak gibi olduğu ana kadar solgun gökyüzünün yavaşça değişip kızarışını, bilinmeyen nice olağanüstü şeyin meydana gelişini seyrettiğinde fark eder. Bunu bir an için hisseder. Kimi zamanda bir korkulukta gün batarken bir başına durup dalların altından ve arasından süzülen gizemli, altın rengi, koyu dinginlik onu duymak için çabaladığı ama kolayca duyamadığı bir şeyi yavaşça tekrar tekrar söyler gibi olduğunda hisseder bunu. Sonra bazen geceleyin milyonlarca yıldızın durup onu seyrettiği koyu maviliğin muazzam sessizliğinde bundan emin olur; kimi zaman uzaklardan gelen bir müzik sesi bunu gerçek kılar, kimi zamanda birinin gözlerindeki bakış
Sayfa 199Kitabı okuyor
Gül ektiğin yerde evlat,
Devedikeni büyüyemez.
Sayfa 260 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
“Gül ektiğin yerde evlat,
Devedikeni büyüyemez.”
Sayfa 260Kitabı okudu
İnsanlar bilinmeyen yeni bir şeyin yapılabileceğine inanmayı ilk başta reddederler, sonra bunun yapılacağını ummaya başlarlar, daha sonra da yapılabildiğini görürler.
Sayfa 259Kitabı okudu
“Ölmekten söz etmeyelim, bundan hoşlanmıyorum. Yaşamaktan konuşalım.”
Sayfa 140Kitabı okudu
Hiçbir şey temiz topraklar kadar güzel kokmaz, üzerine yağmur yağmış taze çiçekler hariç tabii.
Sayfa 100Kitabı okudu
“Burası gizli bir bahçe ve buranın canlanmasını isteyen dünyadaki tek kişi benim.”
Sayfa 96Kitabı okudu