Film biterken, bu kez güzelim tulum sesine, duduk eşlik etmeye başlıyor... Ve ben bir kez daha hayran olup bu eşsiz renklere, müziğin damarlarımda dilediğince hüküm sürmesine müsaade ederken, film, ekranda beliren şu ithafla bitiyor;
"Her daim düşlerinin peşinden koşan, sabırsızlık zamanının güzel çocuklarına..."