Son devir mutasavvıflarındandır. Şiir kitabında “Uşşakî” mahlasını kullandı. Fatih dersiamlarından (İslâmi bilimler konusunda ders veren hoca), mesnevîhan Süleymaniye Kütüphanesi eski müdürü ve tarîk-i uşşakî meşayihinden (şeyhler) Mehmet Hazmî Tura (1880-1961) Efendi’nin öğrencisidir. Tasavvuf konularında kaleme alıp bazı gazetelerde yayımladığı yazıları daha sonra kitaplaştırıldı. M. Nusret Tura, uzun yıllar Deniz Yollarının İstanbul-Bebek iskelesinde gişe memurluğu, bir süre de kütüphane müdürlüğü yaptı. Dostlarıyla gönül sohbetlerine katıldı. Eserleri Mahmut Erol Kılıç tarafından yeniden yayımlandı.
ESERLERİ:
ŞİİR: Karagün Dostuyum / Hamdım Piştim Yanıyorum (ilk iki eseriyle birlikte, 1963).
TASAVVUF: Vecizeler, Mektuplar (1995), O’nun Güzel İsimleri (Esma-i İlahiye, 1995), Gönül ve Aşk (2. bas. 2004), Mektuplar.
Aşk Yolu (Râh-ı Aşk, 2. bas. 2004)