Sözler ve Alıntılar
Zorlu bir hayattayız. İçimizdeki nefsi çıkarmak mümkün değil. Kalp, imanı tasdik edici, dil ikrar edici iken, insanın nefs-i emmåresi kendinin küfür ve inkârında ısrar eder. Allah Teala'nın emirlerine uymayı hiç istemez. Hep hükmetmek, başkan olmak ister. Bu yüzden de kimseye itaatkâr olmaz. Hep, "ben" der. Bu nedenle nefse düşmanlık makbuldür. Yaratılışımızın, halife olmamızın sebebidir. Çünkü Allah'ın (c.c] düşmanı senin içindedir. Dış düşman bir güçte ise iç düşman bin güçtedir. Nefsimizi sökmek mümkün olsa kadrimizi, kıymetimizi kaybederiz. Zira kadrimiz, kıymetimiz, onunla harbedip o nefsi Allah'a (c.c) götürmekle yükselir.
Sayfa 35Kitabı okudu
"Eûzü billâhi" mübarek sözü, yaratılmıştan yarata na, varlık olan mümkinattan vâcibü'l-vücûda yükselme yoludur. Allah'a [c.c] yönelme, O'nun azametine sığın madır. Yaralının hastahaneye koştuğu gibi; ümitsizin, borçlunun bir kimseden yardım istediği gibi, kul, bu melun şeytandan Allah'a [c.c] sığınmadıkça şerrinden kurtulması mümkün değildir. Bunun için de insanın, her şeyden müstağni olan Hakk'ın varlığına muhtaç olduğunu bilmesi gerekir. Zira milyonlar cihetle Allah'a [c.c] muhtacız. Oysa biz hiç muhtaç değilmişiz gibi yaşıyo- ruz. Onun için de şeytan vücudumuzda envai türlü film çeviriyor, imanımızı almaya çalışıyor.
Sayfa 15Kitabı okudu
Maddi, manevi bütün ihtiyaçlarımız için, bütün şer- lerden korunmak için "eüzü billâhi" deriz. Şerler nihayetsizdir. Şer deyince akla gelen sadece gözün körlüğü, ayağın topallığı değil; itikadın kâmil olmaması, imanın sağlam olmaması, Ehl-i sünnet ve'l-cemaat itikadi üzere bulunmamaktır. Binaenaleyh "eûzü billâhi", sapık fikir-lerin ve inanışların da şerrinden Allah'a (c.c] sığınmaya götürür.
Sayfa 17Kitabı okudu
rızık Allah’ın ilahi taksimidir. çalışmaya yönelmek o tızkın anahtarı, kapısıdır. ne zenginlik gayretin sonudur ne de fakirlik gayretsizliğin neticesidir.
Sayfa 69Kitabı okudu
İman iki parçadır. Bir parçası sabırda, diğeri şükürdedir.
Sayfa 55Kitabı okudu
"Hevâsını ilâh edinenleri görmedin mi?" (Casiye 45/23) buyurmuştur.
Hevâsini måbud edinip peşinde gidenler Allah'in [c.c]
kulu değil; hevâ ve hevesinin, nefsinin ve şeytanın kuludur.
Kalpten şeytanın vesvesesini atmak için ancak o vesveseyi veren şeyden başkasını kalbe koymak gere- kir. Allah'ı [c.c] zikirden başka, kalpten şeytanı söken bir
7 Tirmizi, Tefsîr-i Sûre, 2/35.
الَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ
"Bilesiniz ki, kalpler ancak Allah'ı anmakla huzur bulur"
(Ra'd 13/28)