Bir durum, bir nesne veya bir nitelik olarak var olan, varlığı inkar edilemeyen anlamıyla tanımlanan “gerçek” günümüzde büyük bir yitimin son demini yaşamaktadır. Teknolojinin gelişmesiyle televizyon, bilgisayar, telefon ve sosyal ağların hayatımıza girmesi bir simülasyon (kurgu) evreninin oluşmasına neden olmuştur. Sosyal yaşamdan siyaset düzlemine, verilen imajlardan (görüntülerden) edinilen algılara kadar her alanda gerçeğin yadsınarak örselendiği yeni bir dünya karşımıza çıkmaktadır.
Her alanda gerçeğin inkar edildiği bir ortamda edebiyat da üzerine düşen payı almıştır. Edebiyat kuramları ile belli bir kalıba sokulmaya çalışılan yazın süreci, oluşan yeni gerçekliğe karşı artık yanıt veremez duruma gelmiştir. Oluşturulan tanımlara sığmayan yeni gerçeğin yazınsal ürünleri; artık kendine yeni tanımlar bulmaya, yeni kalıplar! çizmeye başlamıştır.
Özünde kurguyu barındıran yazınsal ögeler, gerçeğin birer yansıması ve yorumlanması olarak karşımıza çıkarken mutlak gerçekliğin görünen ve sezilen perdelerinin yok olmasıyla günümüzde büyük bir çıkmaza girmiştir. Değişimi ve dönüşümü içinde barındıran yazın, yeni kalıplara sokularak bir sonraki bilinmez çıkmaza kadar yeni bir uykuya teslim edilmiştir. Halbuki özgünlüğe erişmek için zincirleri kırmak gerektiğini bile bile…
