.......
Varsın bahçelerde rüzgar gezinsin
Yağmur ince ince toprağa sinsin
Bir başka âlemden gelmiş gibisin
Dalmış gözlerinle pencerelerde
Ahmet Hamdi Tanpınar
Çok mutlu yıldızlar çıktı çığırdan
Farkı yoktur âşıkların sağırdan
Önce dumanları başlar ağırdan
Bir cezbeyim aşkın pervanesinde
...............
Bir serseriyim ki dur aman bilmem
Kalbinden başka bir mekan bilmem
Gök kandil olmuşum asuman bilmem
Bu mavi gözlerin meyhanesinde
............Neyzen Tevfik
Ben en hâkir bir insanı kardeş sayan bir rûhum
Bende esîr yaratmayan bir Tanrı'ya îman var
Paçavralar altındaki yoksul beni yaralar.
..........Mehmed Emin Yurdakul
Sen yağmurlu günlere yakışırsın
Yollar çeker uzak dağlar çeker uzak evler
Islanan yapraklar gibi yüzün ışır
Işırsa beni unutma
Alır yürür sıcak mavisi gökyüzünün
Kuşlar döner uzun yağmurlardan sonra bir gün
Bir yer sızlar yanar içinde büsbütün
Her şeye rağmen ellerin üşür
Üşürse beni unutma
Yeni dostlar yeni rüzgârlar gelir geçer
Yosun muydum kaya mıydım nasıl unuttular
Kahredersin başın önüne düşer
Düşerse beni unutma
Gülten Akın
......
Aşk çok eski bir bahçe
Bıçak bıçak hıçkırık
Gülleri ben suladım
Ben'de kaldı kuraklık
"Yağmurum benim" derdin
Yağacaksan yağ artık?
Biz, o eski iki kuş
Nedendir bu uzaklık?
Tüm ormanlar kaybolmuş
Kör kuyuda bir çıkrık
"Kaderin benim" dersin
Güleceksen gül artık!
Söz, çok eski bir çalgı
Sularda titrer kayık
Ben mızrapları kırdım
Sen de kov gitsin, kıtlık...
"Umudun benim" derdin
Geleceksen gel artık!
Bahattin Karakoç
Ey sonbahar! Ey düşsel yolculuk! Seni
Dolaştım yaz sıcaklarında, bekledim
Duydum ki benim değildi artık, doğanın
Kalbiydi uçurumlar toplamı kalbim.
De bana, anlat bana, öyleyse neden hatırlıyorum onu
...................
Edip Cansever
Ey bulutları uçuşan gök
Kokusunu duyduğum bahar
Ey gözlerinden saklı tabiat
Beklemek neye yarar? - Rüzgâr
Mesafeleri içime dök
Gideyim bırak beni hayat
Gideyim... Tren, gemi, kanat...
Ziya Osman Saba
Resmim İçin
Toprakta gezen gölgeme toprak çekilince
Günler şu heyulayı da er-geç silecektir.
Rahmetle anılmak, ebediyet budur ama
Sessiz yaşadım, kim beni, nereden bilecektir.
Mehmet Akif Ersoy.