Gülen ve Uğur
Sevda YükselSözler ve Alıntılar
... Sevinçler kadar acılar da insan içindi.
Acılı zamanlarda insanlar birbirlerine destek
olabilirse acıların üstesinden gelinirdi. Yaşamın ne getireceği bilinmezdi. İnsan, insana gerekliydi.
Sayfa 75
_Deprem oluyordu. Sen depremin ne olduğunu biliyor musun?
...
Deprem olunca evler yıkılıyordu. Uğur sözlerini sürdürdü:
_Depremde insanın babası, annesi, kardeşi ölüyor .
...
Sayfa 62
O gün Gülen'le babasının arasındaki buzlar eriyip yok oldu. Küçük kız anladı ki annesinden ayrılmış bile olsa o, her zaman
onun babasıydı. Anneler ve babalar ayrılabilirdi. Ama çocuklar ve babalar ayrılamazdı. Annesi, "O, artık benim eşim değil, diyebilirdi. Ancak O, her zaman onun babası olacaktı. Bunu anlayınca küçük kızın yüreğine su serpildi.
Sayfa 75
...
Uğur:
_Benim babam biraz sert bir adamdı. Çabuk sinirlenirdi. Sabahtan akşama kadar direksiyon salladı. Çok yorulurdu. Ondan biraz çekinirdim.
Gülen:
_Benim babam sert değildir. Annem , ondan daha serttir. Ben annemden daha çok çekinirim.
...
Sayfa 71
Önemli olan, kendini olduğun gibi kabul edebilmek ve öylece sevebilmekti. Kendini sevince dünyanın en güzel insanı oluyordun... Üstelik, insan kendisini sevmezse başkalarını da sevmezdi.
Sayfa 39
Annesinin, yaşamında artık istemediği o adam Gülen'in babasıydı. Bu durumda
küçük kız , babasını istemeyen annesine küsmüştü.
Gülen anlayamıyordu:"Madem babamı sevmiyordun, onunla neden evlendin?" Ama öyle değildi. Evlendiklerinde çok gençtiler. Üniversiteyi bitirir bitirmez..
İnsan geleceğin neler getirebileceğini bilemiyordu.
Sayfa 55
... Bak, görüyorsun ne oldu?
_Çocuktur! Yorulmuştur.
_Onu yoran kiloları!
_Ne yapsın çocuk?
_Onu diyetisyene götüreceğim.
_Bir diyetisyenimiz eksiktil!
Annem farkında olmadan sesini yükseltti:
_Sen hiç düşünmüyor musun onu?
O yalnızca benim mi kızım?
Sayfa 28