Günahkar Tanrıçalar
Türkan ÖnderGünahkar Tanrıçalar Sözleri ve Alıntıları
Günahkar Tanrıçalar sözleri ve alıntılarını, Günahkar Tanrıçalar kitap alıntılarını, Günahkar Tanrıçalar en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tartışmak kavga değil sorunlara çözüm arama çabasıdır; vazgeçmek istemiyorum iniltisidir.
Aydın aydınlatandır, aydın alkışa ihtiyaç duymayandır...
Hayat mutluluk arayışında, ikinci şansın olmadığı bir Rus ruleti idi: yaşanan, yapılan her şeyin sonucu sonsuzdu.
Gittiğim bütün yollar karanlıklarda son buldu; enerjim, umudum azaldı umuda uyandığım her sabahta.
Gelme yollara düşer yüreğim yine, mutlanır umutlarım gereksiz yere, inanırım yine bir gün seveceğine.
Çocuklar sakladım koynumda, gülmeyi unutan
Baharlar sakladım düşlerimde, yeşile hasret kalan
Umutlar sakladım kâğıtlara, yarınlarda hükmü olmayan
Oluk oluk kan akıyor sokağında
Kan içiyorsun susarak, karıştı şebeke suyuna.
Kurutsam bataklık misali
Korku denizini.
Kelebekler uçar mı gökyüzünde
Sinekler yerine.
Ah be insanoğlu ne kadar gereksiz şeylerle bitiriyorsun kendini, oysa yapman gereken kendinle yüzleşmen. Kendi değerlerini oluşturman, seveceğin bir sen doğurman.
Büyümek ne sancılı şeydi...
Var olmaya çalışırken,
Çocuklarda yok olmak gibiydi.
Körpe bir fidanın rüzgâra kanıp,
Her düştüğü yerde dallar uzatmak isterken gökyüzüne
Yeniden sarılması gibiydi.
Ta ki kök salıncaya kadar
O zaman yeşeriyordu ancak dallar,
Unutularak fırtınada kaybolan fidanlar
Yenik düşse idi küçük fidan korkularına
Düştüğü ağacın altında kalsaydı en güvenli yer olsa da
Kendi ormanını kuramazdı asla.
Hayatının en zor sınavını veriyordu bugün, hayat onun çocuk kalmasına izin vermemişti, bir gecede büyümüştü.
Büyük depremlerin artçılarıda büyük olur, paldır küldür yuvarlanırken kendi merkezine, kanar, bazen yüzün gözün kırılır, bazen elin kolun
Öyle bir dibe vurursun ki, yüzleşirsin kendinle, özgürleşirsin fikirlerinde, maviye döner düşlerin de.
Dünleri düşleri kadar temiz
Yürekleri umutları kadar aydınlıktı
Çocuktular...
Hep bir ağızdan türküler söylediler
Sevdayı türkülerden bellediler
Masumdular...
Yar yanağından gayrı ne varsa paylaşıp
Ben yok biz varız dediler
Kararlıydılar...
Evde, masa başında, fabrikadaydılar
Nerde bir mazlum, onun yanındaydılar
Ay ışığı ile yetinmeyip güneşe koştular
Çoktular...
Unuttular BİRliğin çokluğunu yollara ayrıldılar
O bizden değil deyip tek tek yitenlere sustular
Hiç bitmeyiz sandılar bir de baktılar ki
Yoktular...
Öldü insanlık can çekişerek,
İnsan içinde.
Kadını açık alanda dövebilirsin, ona sövebilirsin hatta öldürebilirsin ama sevemezsin kardeşim.
Aklı bir kenara koyup duyularla ulaşılabilse idi bilgiye, köpekler âlim olurdu bir düşünsene.