Eğer 3 günlük yılbaşı tatiliniz varsa ve nereye gitsem diye düşünüyorsanız Güneş ülkesi sizin için biçilmiş kaftan olabilir. Olabilir diyorum çünkü bazı ülke ve şehirlerde gerçekten yaşanmaz sadece gezmek için gidilir. Misal vereyim; İstanbul, gittim gezdim ama yaşayamam, o ne kaos öyle metrobüs sürekli dolu geliyor ve dolu olmasına rağmen şoför her durakta o kapıyı açıyor... Neyse dönelim Güneş ülkesine 3 gün kendi bütçelerinden yedirip, içirip, gezdirecek ve dahi ayaklarınızı bile yıkayacaklar. Biletiniz bu kitap, ne duruyorsunuz...
Distopyalar karanlığı, ütopyalar aydınlığı temsil eder. Fakat ne yazık ki ütopyalar asla gerçek olmayacak düşlerdir, distopyalar ise içinde yaşadığımızdır ne yazık ki. Okurken özgürlüğe alışkın bizler bu kadar müdahaleyi kaldırabilirmiyiz onu sorgulayacağız. En küçük bir örnek vermem gerekirse bir çocuğunuz oluyor ve ismi devlet veriyor, siz kayınvalideniz ya da kayınpederinizin ismini koyamıyorsunuz ya da koymamak için kavga etmiyorsunuz, düzene bak... More un ütopyası kadar sevmedim ama şans verilmesini isterim.
Yazar Campanella ile ilgili birkaç şey söylemek gerekirse yaramazmış, daha iyi bir dünya için hazırladığı ayaklanma planı suya düşünce mahkum olmuş ve hayalindekini dört duvar arasında kağıda aktarmış, özel mülkiyetin olmadığı ve herşeyin ortak olduğu Güneş ülkesi işte böyle doğmuş.
Thomas More ' un 
Ütopya isimli kitabıyla gerçekleşmiştir. Distopik, politik, tarihi, dini ve felsefi gibi bir çok ütopya türü mevcuttur.
Tommaso Campanella ' nın 
Güneş Ülkesi de felsefi ütopya türünde bir eser. Bu yönüyle de 
George Orwell ' ın 
1984