Güneyli Bayan'ın Özel Defteri
Lillian HellmanEn Beğenilen Güneyli Bayan'ın Özel Defteri Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen Güneyli Bayan'ın Özel Defteri sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Güneyli Bayan'ın Özel Defteri kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Miras olarak kalan servetin haksızlık olduğunu düşünüyor ve nefret ediyordu.
Bitmemiş Bir Kadın'ın Özel Defterine Başlarken
Lillian Hellman'ı ülkemiz tiyatro severi Güneyli Bayan (Alman-Yahudi kökenli bir Amerikalı) adıyla, edebiyat severi polisiye yazar Dash Hammet'in dik başlı yazar sevgilisi ve Amerikan tarihindeki kara lekelerden biri olan McCarthy döneminin onurlu sanatçısı olarak bilirler...
Buket Uzuner
Evet, New Orleans'da öğrendiğim yerel Fransızca'dan utanıyorum ve kültürlü insanlarla konuşmaya girmiyorum, ama taksi şoförleri ve garsonlar benim çok güzel konuştuğumu düşünüyorlar.
"Oysa ben eve geri dönmekten başka bir şey yapmadım, çünkü gidecek başka bir yerim yoktu."
...yazarın ışığa çıkardıklarıyla çok meşgul olduğumdan eserin kendisini soğukkanlılıkla inceleyemem. Bunun yararı da oldu: bol keseden analize meraklı olmadığımı açıkça ortaya koyduğum için bol keseden övgü istemeyen yazarlarla dost olma imkânı buldum. Bana göre bir kitap iyi, kötü ya da ortadır ve genellikle neden böyle olduklarını düşündüğümü bilemem. Bir zamanlar iyi olduğunu düşündüğüm şeyin yıllar sonra o kadar iyi olmadığını düşünürüm.
"Nerede bu kadar yüksekte bir kilise varsa, orada o kadar fakir vardır..."
Çünkü saygı bir şekilde romantik aşkı öldürmüştü.
1939'da The Little Foxes'ı yazdıktan hemen sonra bir Westchester malikânesi aldım — o günlerde büyük mülkler küçüklerden daha ucuzdu —
Yalancılar sıkıcı insanlardır.
Bazı insanlar nasıl bu niteliğe sahip oluyor bilmiyorum – kim olduklarına ve ne yaptıklarına bakılmaksızın çevrelerinde bir etki alanı oluşturuyorlar - ama bunun nedeninin belki de ne sihir, ne şaka ne de iltimasla ulaşamayacağımızı bildiğimiz derinlerde yatan bir kaynakla ilgisi vardır. Bu saygınlıktan fazla bir şeydir ve insanın yüzünden anlaşılır.
Acı çekmek kişinin özel bir durumuydu ve ona müdahale edilmemesi gerekirdi...
Endülüs'de bir deyim vardır. "Fazla mütevazi olma doğru sanırlar."
1936'da, İspanya İç Savaşı çıktığında, ben Connecticut kıyıları açıklarında bir adada yaşıyordum. Yaşamımın ne önceki ne de sonraki kısmında liberaller, radikaller, entelektüeller ve okumuş orta sınıf bir daha böyle tek ve güçlü bir ittifakla bir araya gelmemişlerdi. (Vietnam'daki savaşa karşı duygular elbette daha güçlü ve daha yaygındı, ama hepimiz, kendi insanımızın, kuaförümün kocasının, bir arkadaşımın arkadaşının oğlunun, Harvard'dan eski bir öğrencimin ve eline bir çakı bile vermekten kaçınacağınız bir tamircinin, ne kendilerinin ne de bizim anlayamadığımız nedenlerden dolayı cinayet işlemek üzere askere alındıklarını ancak dört beş yıl sonra fark edebilmiştik.)
Bitmemiş Bir Kadın'ın Özel Defterine Başlarken
Son günlerini ünlü ve saygın bir yazar olarak geçirmek yerine, toplumsal bir baskıyla sıkışmış ve bunalmış olarak geçiren Lillian Hellman öldüğünde, yakın dostu yazar John Hersey, Chillmark mezarlığında şöyle diyordu: "Sevgili Lillian, sen artık tamamlanmış, yani bitmiş bir kadınsın."
Buket Uzuner
Haziran 1994, Moda
Kitabına 'Bitmemiş Bir Kadın' yerine, henüz olmamış, olgunlaşmamış kadın başlığını öneren dostları aslında Onun; "yaşamımın büyük bir kısmını 'gerçek' ve 'anlam' diye adlandırdığım şeyleri aramakla geçirdiğim için pişmanım," deyişinde saklanan ve aynı arayışın hiç bitmeyeceğine dair verdiği ipucunun farkında olanlardı, sanıyorum.
Buket Uzuner