Günlük
Eugene IonescoGünlük Sözleri ve Alıntıları
Günlük sözleri ve alıntılarını, Günlük kitap alıntılarını, Günlük en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Herkes gibi biri, fakat hiçbir kimseye benzemeyişteki oluş.
Sayfa 43 - Cümle Yayınları, 1. Baskı
Ve işte, hayat ölümden daha korkunç, daha acılı olunca insan ölümü niye istemesin ki.
Sayfa 68 - Cümle Yayınları, 1. Baskı
Karışıklık ve bozgunculuktan başka bir şey yaptığı yok artık kelimelerin. Kelime söz olmaktan çıktı.
Sayfa 90 - Cümle Yayınları, 1. Baskı
Olmayacak, tuhaf şeyleri yapmak zorunda kalan apayrı, bulunmaz bir türdenim ben. Ne yazık ki bu türün de en tembellerinden biriyim... Her şeyden geçiyorum da kendimden geçemiyorum bir türlü.
Sayfa 41 - Cümle Yayınları, 1. Baskı
Artık hiç bir şey bilmediğimi de söyliyemiyorum, çünki bilmenin ne demek olduğunu, «demek istiyor» deyiminin ne anlama geldiğini de bilmiyorum. Boşuna dönüp duruyorum gibi geliyor bana. Belki de hiçten yere dönüp durduğum da yok. Ne gülebiliyor, ne ağlıyabiliyor; ne oturabiliyor, uzanabiliyor, ne ayakta durabiliyor; ne istemeye boşverebiliyor, ne de istiyebiliyorum. Ne istenir, ne istenmez? Felç oldum. Artık kımıldıyamıyorum, fakat kımıldatıyorum. İşte böyle, ya da bana böyle geliyor. Ayrıca biri, tanrısal şuurdaki biri, bizim hâlimize gülüp duruyor. Belki güldüğü falan da yoktur; hayır hayır, değil. Gülüyor gibi, gülmüyor gibi de, daha çok da gülüyor gibi!...
Sayfa 119 - Cümle Yayınları, 1. Baskı
İnsanlar birbirlerini öldürüyor, yalan söylüyor ve başkalarına acı veriyorlarsa, birbirlerinden tiksinmekle bizzat kendi iç ızdıraplarından kurtularak sıkıntılarını azaltmak için yapıyorlar bütün bunları.
Sayfa 145 - Cümle Yayınları, 1. Baskı
"Zifiri karanlığı, gayya kuyusunu, karanlık geceyi, yokluk'u, dipsiz hiçlik'i hatırlar mısın? Hiç aklına getirdiğin olur mu ha?"
"Yalnız; tek başına yaşayanlar ölümü ve bir tür katran karanlığı olan hiçlik'i düşünebilirler."
Sayfa 65 - Cümle Yayınları, 1. Baskı
Dikkatle bakıp düşündüm: İki ben var bende. Biri gizli, derinlerdeki, telâşlı, kaygılı «Ben». Beriki, herkese görünen, sakin ve aynı zamanda tasalı benliğimin kabı olan ben.
Sayfa 48 - Cümle Yayınları, 1. Baskı
İlk olarak, zamanın geçmekte olduğunu nasıl mı farkettim? Zaman duygusunun ölüm düşüncesiyle doğrudan doğruya bir bağlantısı kalmayınca... Bir gün, bir saat, bana çok mu çok uzun, sınırsız gibi geliyordu; sonunu bulamıyordum bir türlü. Gelecek yıldan söz edilince, onun hiçbir zaman gelmeyeceği duygusuna kapılıyordum.
Sayfa 14 - Cümle Yayınları, 1. Baskı
Gerçek, dinin bizzat özünde mi, yoksa başka bir şeyde midir? Demek istediğim bu da değil. İstediğimi söyleyecek kadar cesaret yok bende. İnanacak kadar yürekli değilim.
Sayfa 88 - Cümle Yayınları, 1. Baskı