Günü Unutma Vakti
Pelin Macit KutluSözler ve Alıntılar
Kaçamıyorum, kaçsam neye yarar. Döneceğim yer kendimden başkası değil ya!
Nedendir bu başkalarına göre, başkaları için, başkaları olduğu sürece yaşama deliliği?
Duruma göre değişen bir gerçekliği mi vardı hayatın? Yoksa tek gerçek var ya da yok olmak mıydı?
Ne tuhaftı insanoğlu. Kendi bilinmezliğine doğru son hız yürürken nasıl oluyor da bu kadar soğukkanlı olabiliyordu? Her şeyden daha fazla ölümlülüğünün farkında olduğu halde, nasıl bu kadar basiretsiz davranabiliyor, kırıyor, döküyor, incitebiliyordu?
Tutunacak gerçek bir sebep bulamadıkça., alelade bir sebebe gereğinden de sıkı tutunuyor insan. Sahi... Bir şeye tutkuyla bağlanmak ruhunu ölümden alıkoyar mı insanın? Önce ruh mu ölür? Tutunacak bir şey kalmadığında?
~ KAÇIŞ : Başı - sonu belli olmayan bir zamana hapsolmuşum sanki. Bir şeyleri yarıda bırakmışım gibi bir huzursuzluk hissi. / 7
Ne kadar çok seversem özgür olmayı, o kadar büyük, o kadar güzel bahçeler büyüteceğim gönlümde, evrene inat kansız, kavgasız. Geceye inat doğacak gün, kedere inat güller açacak yüzümüzde... / 11
~ BIRAKIŞ : Tane tane
Puslu YayınlarıKitabı okudu
Yitirdikleri sahip olduklarından hep daha fazlaydı insanın.
Sayfa 51Kitabı okudu