En Eski Guruba Yaklaşırken Gönderileri
En Eski Guruba Yaklaşırken kitaplarını, en eski Guruba Yaklaşırken sözleri ve alıntılarını, en eski Guruba Yaklaşırken yazarlarını, en eski Guruba Yaklaşırken yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
- Ey Allah'ın Peygamberi, Ebu Sufyan övünmeyi seven bir adamdır. Ona bazı haklar tanısan iyi olur, dedi. Efendimiz bu teklifi kabul etti:
- Ebû Süfyan'ın evine giren emniyettedir, kendi evine girip kapısını kapatan emniyettedir, Mescidi Haram'a giren kişi emniyettedir, dedi."
Daha sonra amcasına döndü:
- Ey Abbas, onu vadinin dar yerinde, dağın kenarında beklet, Allah'ın ordusu geçerken görsün.
Emredilen yerde durdular. Bölükler peşpeşe geçiyor, Ebû Süfyan her biri hakkında sualler soruyor, bilgiler alıyordu. Nihayet dayanamadı:
- Kardeşinin oğlu mükemmel bir saltanata sahip olmuş, demekten kendini alamadı. Hz. Abbas:
- Hayır, o saltanat değil, Nübüvvet ve Risâlettir, cevabını verdi.
- Haberiniz olsun ey Kureyş topluluğu, Muhammed üzerinize geliyor. Karşı koyamayacağınız bir kuvvet sizin için toplanmış bulunmaktadır. Savaştığınız takdirde mağlubiyet mukadderdir. Müslüman olun da canınızı kurtarın, dedi.
Ortada hiçbir şey yokken birdenbire duyulan bu sözler, gözleri donuklaştırdı. Yüzlerin rengi değişli, Ağızlar kurumuş, damarlarda akan kanlar sanki duruvermişti.
-Sen nelerden bahsettiğini biliyor musun ey Eha Süfyan?.. Ebû Süfyan kendinden emin bir insan tavrıyla cevap verdi:
-Ne yazık ki biliyorum.
Rasûlullah Efendimiz Mekke'ye girmeden evvel bir takım isimler saydı. Bunlar Kâbe'nin örtüsüne sarılmış bulunsa bile öldürülecekti.
Bunlar Ebû Cehil'in oğlu İkrime, Safvan b. Ümeyye, Hz. Hamza'nın katili Vahşi, Hz. Zeyneb'i hicret yolculuğunda yaralayıp çocuk düşürmesine sebeb olan Hebbâr b. Esved, bir zamanlar vahiy kâtipliği yaptıktan sonra Peygamberimiz hakkında yakışıksız sözler söyleyerek Islâm Dinini terkedip giden Abdullah b. Ebi Serh, yine Müslüman olup kardeşinin diyetini aldıktan sonra bir Müslümanı öldürerek kaçan Mikyes b. Sübâbe, bir zaman Müslüman olarak yaşayıp hizmetini gören adamı öldürdükten sonra zekât develeriyle birlikte kaçan şair İbnu Hatal, İbnu Hatal'ın iki cariyesi, Abdullah b. Ziba'râ ve Hübeyre b. Vehb gibi şahıslardı."
-Ya Nebiyyallah, Ibnu Ebi Serh'in bey'atini kabul buyur!..
Rasûlü Muhteren Efendimiz bir defa daha baktı, tekrar yüzünü başka cihede çevirdi.
Hz. Osman'in ısrarı devam ediyor, Peygamber Efendimiz tek kelimeyle olsun cevap vermiyordu. Bu lüzumsuz israrın Peygamber Efendimizi üzdüğü meydandaydı. Fahri Kainat Efendimiz durup dururken, keyf için "Kâbe'nin örtüsüne sarınmış bulsanız bile öldürün" demiş değildi ki...
Bey'at merasimi durmuş, herkes nelerin olacağını heyecanla beklemeye başlamıştı. Efendimiz ne tarafa dönse Osman o cihete geçiyor, bey'at etmesi için rica ediyordu. Nihayet Efendimiz dayanamadı, Peki dedi.
İki sütkardeş mutluluk duygularıyla oradan ayrıldı.
Rasûlullah (sav) Efendimiz yanında bekleyenlere döndü, sitemli bir sesle:
-Yok muydu içinizde aklı başında bir adam ki, ona bey'at hakkı tanımadığımı görünce öldürüverseydi?.. dedi.
Kâbe açıldı, Rasûlullah Efendimiz Kâbe'ye girdi. Yanında Bilâl, Üsame ve Osman b. Talha vardı. Bir başka şahıs alınmadı ve kapı kapandı. Efendimiz Kabe'de uzun müddet kaldı." Dışarıda kapının önünde Halid b. Velid nöbet tutuyordu.
İlerde Nebiyy-i Ekmel Efendimizin vefatından sonra İslâm'dan dönen kabileler arasında Uyeyne'nin kabilesi de yer alacaktı. Uyeyne, "Bizim için Kureyş'li Peygamber Muhammed'den, Esed'li yalancı ve sahtekar peygamber daha iyidir. Biz onu destekleyeceğiz" diyerek Tuleyha peşine düşmüş, ve yakalanıp Halifenin huzuruna getirilmişti. İslam'dan dönüp kalica sarılmanın cezası olarak
-Vurun şu adamın boynunu!.. emri verildiği zaman:
-Ya Eba Bekir, senin arkadaşın benim münafık olduğumu bile bile beni öldürmemişti. Sen de öldüremezsin, "Yemin ederim ki, göz açıp kapayacak kadar bir zaman için bile olsa ben Allah'a hiç iman etmiş olmadım." cevabıyla mukabele edecek ve Hz. Ebû Bekir, onu serbest bırakacaktı.