“...İnsan doğası gereği gururlu olmaya oldukça yatkın. Gerçek veya palavra olsun, nitelikleriyle kendini övmeyen birine rastlamak çok nadir. Kibir ve gurur kelimeleri, genelde eş anlamlı olarak kullanılsa da, farklı anlamlara gelir. Bir kimse, kibirli olmasa da gururlu olabilir. Gurur, daha çok kendimize dair fikrimizle bağlantılıdır; kibirse başkalarının kendimizle ilgili edinmesini istediğimiz fikirle.”
Sayfa 32