Şimdiye kadar üç farklı kitapta Hasan Sabbah karakteri karşıma çıktı. Birincisi Amin Maalouf'un tarihi romanı Semerkant. Burada Nizamülmülk, Ömer Hayyam ve Hasan Sabbah'ın ortak hikayesi anlatılıyor. İkincisi, Vladimir Bartol tarafından kaleme alınan Fedailerin Kalesi Alamut. Bu kitap ile ise Hasan Sabbah ve Alamut konusunda geniş çaplı bir roman okumak mümkün. Hayatımda okuduğum en iyi romanlardan birisi olan bu kitapta Alamut Kalesinin hikayesi üç aşamalı olarak anlatılıyor. Üçüncü olarak okuduğum roman ise Alamuta Dönüş. Bu kitapta ise Paris'li bir tarikat üyesi olan Orlando, kendisi gibi tarikat üyesi olan ikiz kardeşinin bir fedai yani hashashi olarak suikast düzenlediğini, suikast sonrasında ise öldürüldüğünü öğreniyor. İlk başta buna pek inanamasa da daha sonra kardeşinin yerine Alamuta giderek hem bu kalenin hem de Hasan Sabbah'ın sırrının ne olduğunu öğrenmek için bağlı olduğu tarikat tarafından görevlendiriliyor. Hikayenin yolculuk kısmında dişe dokunur pek bir gelişme olmasa da kardeşinin bir kaç izine rastlıyor ve sonra asıl Alamut'a ulaşmasıyla birlikte hikayenin sürükleyici kısmı kendini gösteriyor. Tabi ki yine bu kitaptada diğerlerinde olduğu gibi Hasan Sabbah büyüleyici bir insan olarak betimlenmiş. Fikirleriyle, konuşmalarıyla hemen herkesi etkisi altına alabiliyor. Günümüzde olsa terörist bir grubun elebaşından ileri gidemeyecek olan Hasan Sabbah dönemi içerisinde çok büyüleyici bir insan. Özellikle kitaplarda yansıtılan düşünceleriyle ve zekasıyla hayran olmamak elde değil.
Özellikle Alamut hikayelerini seviyorsanız meraklısına tavsiye edeceğim bir roman.
