Hakkın ve Adaletin Timsali Hazreti Ömer Gönderileri
Hakkın ve Adaletin Timsali Hazreti Ömer kitaplarını, Hakkın ve Adaletin Timsali Hazreti Ömer sözleri ve alıntılarını, Hakkın ve Adaletin Timsali Hazreti Ömer yazarlarını, Hakkın ve Adaletin Timsali Hazreti Ömer yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Öldüğüm vakit beni defnetmek için Allah Resûlü ile Hazreti Ebubekir’in kabrinin bulunduğu yere götürün.
Hazreti Aişe’den tekrar izin isteyin. İzin verirse oraya gömün. Eğer fikrini değiştirir ve izin vermezse, o zaman
beni Müslümanların çoğunun defnedildiği mezarlığa gömün. Bu konuşmadan sonra çok vakit geçmedi. On yıl altı ay süren halifeliğinin ardından hicretin 23. yılında Hazreti Ömer, şehit mertebesiyle ruhunu Allah'a teslim etti.
Benim ölümümü, iman sahibi olduğunu ileri süren
ve bir kere olsun secde etmiş olan kimsenin eliyle kılmayan Allah’a hamd olsun.
O hınçla tam altı hançer sapladı
Halife’ye. Bunlardan biri, Halife’nin göbeğinin alt tarafına isabet etmişti. Ömer bu son darbeyle yere yığılıverdi. Ömer, bu arada kendisini kimin hançerlediğini sordu. Çünkü adaletin timsali büyük Halife için bu çok önemliydi. Kimseye bir haksızlık yapmamıştı. İçinden “Ömer, hangi kardeşine haksızlık yaptın ki?” diye geçirdi. Bu elbette mümkün değildi. Kendisi bir alırken kardeşine beş veren, onlara haksızlık yapabilir miydi hiç?
Fırat’ın kenarında bir koyunu kurt kapsa bunun hesabını,
Allah, benden sorar.
“Nerede şehitlik, nerede sen?
O sana nasip olur mu hiç?” diyerek kendi kendine mırıldandı.
Hazreti Ömer’i en çok güldüren olay ise Müslüman olmadan önce arkadaşlarıyla yaptıkları putlardı. Onlar, bu putların bir kısmını helvadan yapar sonra da onlara
taparlarmış. Karınları acıktığında da bu putları yerlermiş. Halife, bu olayı her hatırladığında, çok gülünç bir iş yaptıklarını düşünüp gülerdi.
Hazreti Ömer, adaletin timsaliydi. Sadece “Adalet mülkün temelidir.” sözünü söylemekle kalmamış, bu
prensibinin dışına hayatı boyunca hiç çıkmamıştı. Kendi tayin ettiği bir yargıcın önünde yargılanmaktan da asla
kaçınmamıştı. Bu türlü tavırları sebebiyle, aradan 1400 asırdan fazla süre geçmiş olmasına rağmen bugün hâlâ Hazreti Ömer denilince, önce adaleti akla gelmektedir.
Demek gücüyle dünyayı titreten, ülkeler fetheden
büyük devlet adamı Ömer, gece kendi dininden olmayanların bekçiliğini yapmış öyle mi, dedi.
Devlete ait bir deve kaçtı. O devede kaç kişinin
hakkı olduğunu biliyorsunuz. Siz halifesiniz, köleleri çağırın deveyi onlar yakalasınlar, dedi.
Ömer, benden daha iyi köle var mı, deyiverdi.
Daha dün, baban Hattab’ın develerini güden bir
çobandın, dedi kendi kendine.
Ömer bu davranışıyla da yetinmedi ve yaptıkları antlaşma metnini istedi. Sonra da antlaşmaya “Müslümanlar, namaz için kilisede toplanmayacaklar ve
kilisede ezan okumayacaklar.” maddesini de ilave etti. Müslümanların halifesinin kendi dininden olmayan bu kimselerin haklarını korumak için antlaşma maddelerini bile değiştirmesi, Hıristiyanları çok etkiledi.
Yine aynı şekilde köle devenin sırtında, Hazreti Ömer de elinde yular şehre girdiler. Hazreti Ömer’i tanımayanlar, devenin sırtındaki köleyi halife, devenin yularını çeken Ömer’i de halifenin kölesi
zannettiler.
Ömer’in yanında kölesi de vardı. Sabah erkenden tek deve ile yola çıktılar. Ömer devesini durdurdu, üzerinden indi. Ömer kölesine seslendi:
-Gel sıra sende.
Kölesi, Hazreti Ömer’in bu sözlerinden hiçbir şey anlamamıştı.
-Gel bin bakalım şu deveye, biraz da ben yürüyeyim.
Çok kararlıydı Hazreti Ömer. Biraz kendisi binecek biraz da kölesini
bindirecek, böylece gideceklerdi Kudüs’e.
Halife Ömer, Kudüs’e gitmeye karar verdi. Ama önemli bir problem vardı. Bütün
malını Allah yolunda harcayan koca Halife’nin Kudüs’e
gidecek bir bineği yoktu.
Ebubekir, Ey Müslümanlar! Size öyle bir kişiyi halife olarak teklif ediyorum ki o benim akrabam değildir. Size halife
olarak Ömer bin Hattab’ı teklif ediyorum. Benim size halife olarak seçtiğim kimseyi gönül hoşnutluğuyla kabul ediyor musunuz, diye sordu.