İnanıyorum söylediğini candan söylediğine,
Ama bugünkü karar yarın bozulur çok kez.
Hafızanın kulu olmaz kararımız,
Çabuk doğduğu için büyümeden ölür,
Nasıl ki ham meyve dalında durur da,
Oldu mı kendiliğinden düşüverir yere.
Kendi kendimize verdiğimiz sözü tutmak,
En çabuk unuttuğumuz şeydir, ne yapsak.
Tutku bitti mi, istem de biter
Seni unutmak ha! Aklımın karatahtasından silerim de bütün boş anıları, bütün kitaplarda yazılanları, çizilenleri, gençliğimden, öğrenciliğimden kalanları, yalnız senin buyruğun kalır.