Hapishane Defterleri 4. Cilt
Antonio GramsciSözler ve Alıntılar
Hiç kimse kendisinin"sıradan insan" olduğuna inanmaz ama herkes etrafındaki insanların "sıradan halk" olduğunu düşünür
Bilmek, "yapmak"tan ziyade "görmek"tir; doğru bizim dışımızdadır, kendi içinde ve kendisi için vardır, bizim tarafımızdan yaratılmamıştır; "doğa" ve "dünya" manevi gerçekliğindir. Kimse bunlarda şüphe etmez ve yine karşıt görüşteki hiç kimse bir zırdeli olarak görülme riskine girmez.
"Erkek erkeğin kurdudur, kadın kadının daha da kurdudur, rahip rahibin en vahşi kurdudur."
Tarafsız konuşmak gerekirse, iki söz de doğrudur; insan insana bir tür tanrıdır ve insan insana tam bir kurttur
"Bu ruhlarla kendimi meşgul edemem, bunlar çok küçük ruhlar. Ruh bile değiller. Bunlar benim psikoloji sınırlarıının dışındalar."
Tek öngörülebilir şey mücadeledir fakat sabit bir miktara indirgenemeyecek güçler dengesinin sürekli hareketiyle yaratılan somut momentler değildir.
İnsanın ne olduğu problemi,o halde, daima şu namıdiğer "insan doğası" ya da genel olarak namıdiğer insan problemidir. Başka bir deyişle, çıkış noktası olarak "bölünmez" bir konsepte, "insan" olan her şeyi kapsamaya muktedir bir soyutlamaya sahip bir insan bilimi (bir felsefe) yaratma çabasıdır. Öte yandan
Manzoni size soruyor 1K
Sence dünya nasıl daha kötü olurdu: Bankacılar olmaksızın mı yoksa şairler olmaksızın mı? Bu mesleklerin hangisi, sağladığı rahatlığı düşünmezsek insan kültürüne daha faydalıdır?