İnsan, özlemiyle geçmişi alıp “gökten yere” indirebilir, düşünceleri, geçmiş olayların etrafında inatla dönüp dolaşarak onların gerçeklik alanına dönüşünü kolaylaştırır, yankıyı çağırırlar.
Bu yüzden, onlara duyulan özlem ne denli derinse ve engramları ne denli tazeyse, geçmiş meselelerin “geri verdiği” ses de onca güçlü olur. En kolay çağırılan, yakın geçmişin çağrılarıdır.