Sözler ve Alıntılar
Bizimle aynı fikirde olmayan insanları -üstü örtülü biçimde de olsa- aptal veya kötü niyetli diye damgalamak ortak bir karara varmayı son derece zorlaştırır.
İnandığım şeylere inanmaya nasıl başladım?
İnsanların bizim gibi düşündüğünü sanmaya eğilimliyizdir.
Zihnimdeki aşkı okuyabilseydiniz eğer, düşüncelerim ne masallar anlatırdı.
İnançlarımız yapışkandır, inatçıdır. Bir kez dünyayı bir şekilde gördük mü, ona başka bir açıdan bakmak için ciddi bir hayret -ve içten gelen bir istek- gerekir. Çoğumuz kolay olanı seçer ve o güne kadar neye inanıyorsak ona inanmaya devam ederiz.
Örneğin yargıçlar günün erken saatlerinde ve yemek araları sonrasında verdikleri hükümlerde, yemek öncesine göre daha hoşgörülü olurlar; yani adaletin gözü kör olmaktan çok, karnı açtır.
Hep iyi kararlar alacağımızdan birazcık umutlu olmak istiyorsak, mevcut karar alma süreçlerimizin bizi nasıl ve neden yanılttığını anlamamız gerekir.