Hatıralarıyla İz Bırakanlar
İsmail YakıtSözler ve Alıntılar
-Alparslan Türkeş
“Gençlerimizi büyük bir savaş beklemektedir.Bu savaş ;
bozgunculuğa, tembelliğe, ahlaksızlığa, cehalete ve yalancılığa karşı yapılacak büyük bir savaştır.”
Sayfa 184Kitabı okudu
(Nihat Keklik)
Merhum prensipli adamdı kuşkusuz.Öyle ki evi son durakta olmasına rağmen asla son durakta inmezmiş.Daima bir durak öncesinde inip yürürmüş. “Hocam niye evinize yakın inmiyorsunuz?” diye sorduklarında “Ben kendime , Hadi beyler son durak, inin dedirtmem.” demişti…
Sayfa 279Kitabı okudu
(Tamburi Cemil Bey)
Cemil Bey, tamburunu çalarken bir örümceğin tavandan aşağıya sarkarak geldiğini görmüş.Bir müddet sonra da ipini dolayarak geri gidiyormuş.Cemil Bey ona hiç dokunmazmış.Örümcek zaman zaman iner, çıkarmış.Bir gün onu görmemiş.Beklemiş, gelmemiş…Birkaç gün geçmiş gelmeyince bu sefer Cemil Bey, merdiven kurarak örümceğin geldiği ahşap tavana bakmış.Örümceğin öldüğünü görmüş.Ona bir beyit söylemiş:
“Per açıp gitti cihândan eyledi ol mâhut
Habl-i zerden lânesin terk eyledi hayf ankebut”
Sayfa 306Kitabı okudu
Osman Efendi amcamın cenazesi, namazı kılındıktan sonra, merasim eşliğinde mezarlığa kadar zurna olmaksızın sadece davul çalınarak (yani kös vurularak) -tıpkı Ramazan'da sahur geceleri çalınan davul gibi- götürüldü.
Bu usûl bizim oralarda, bekâr olarak ölenler için uygulanagelen bir gelenektir. Çünkü bekâr ölenlerin, hayatında düğünü olmadı, davulu çalınmadı diye cenazeleri davulla götürülüyordu. Rahmetli amcamı da düğünü olup, davulu çalınıp gerdeğe giremedi ama ahiret evine girsin diye davulla uğurladılar. Toprak ananın kucağına verdiler.
Tıpkı Mevlana'nın ölüm gecesini gerdek gecesi telakki etmesi gibi, bu keyfiyet Anadolu'nun bazı yerlerinde vaktiyle uygulanan bir Türk geleneği idi. Hayatla ölüm, gerdekle sevgiliye kavuşma motifleri arasındaki metaforik bağları belirten mecaz yüklü bir fenomendir.