Hay bin Yakzan'ı Okumak
Avner Ben-ZakenSözler ve Alıntılar
Felsefe eseri olarak Hay Bin Yakzan…
Hay bin Yakzan (Uyanık Oğlu Diri); mükemmel bir otodidakt öyküsüdür. Endülüslü filozof Ebubekir İbn Tufeyl’in edebi formda yazdığı bir Ortaçağ felsefe eseridir...
Sayfa 17Kitabı okudu
Ona göre, doğanın pratik keşfi Tanrı`yla temas imkanının bir ön şartıdır.
Sayfa 104Kitabı okudu
...öğretmen olmaksızın bilgiye ulaşabilen insanların var olduğunu öne sürdü. Kişi çok hızlı biçimde bilgi edindiği zaman bu olağanüstü yetenekler gün ışığına çıkar, çünkü otodidaktik yetenek hakikatin ani ve dolaysız edinilmesine, taze bir izlenime bağlıdır.
Sayfa 105Kitabı okudu
Doğanın pratik keşfi Tanrı`yla temas imkanının bir ön şartıdır.
Sayfa 104Kitabı okudu
"Tek başına araştırma yapan biri, başkalarının fikirlerinden bağımsızken, öğretmenlerinin sizi dibinde oturarak öğrenen biri "yularla yönlendirilen evcilleşmiş bir hayvan"dan başka bir şey olamazdı."
Sayfa 105Kitabı okudu
Muvahhidler ve Sufiler, Gazzali'nin lhya'sını bir kez benimsediklerinde, seleflerinin fıkıh anlayışına saldırmaya başladılar. Gazzali'nin hukuk ve kelam eleştirisini sürdüren İbn Tümert, İslam'ı temelleri -Kur' an ve Hadis- üzerine yerleştirmeye
çalıştı. Başlıca eseri, Kitabü E'azzi ma yutlab (İstenen En Değerli Şey), fakihlerin hakikatin kaynakları üzerine tartışmalarını talep eder ve şahadet (Tanrı'nın birligine inanma) iddiasının İslami dini hayatın kabulünü başlatmaması, daha çok aklın rehberliğinde aşamalar halindeki eğitimin zirvesi haline gelmesi gerektigini belirtir. İbn Tümert'e göre, Tanrı'nın birliği nosyonu zaten müminin zihninde vardır. Bu türden bilgi, Süfilerin yaygın vecd ritüellerinde ifadesini bulan doğa araştırması dahil keşif ve incelemeyle edinilebilir.
Sayfa 52Kitabı okudu
EI-Merrakuşi'nin yazdığı parçaların gösterdiği gibi, İbn Tufeyl en çok sultanla ve resmi meslektaşlarıyla etkileşim halindeydi. Ancak bir öykü formunda olmasına rağmen Hay bin Yakzan'ın üslubu ve dili cahil kitleler ve Berberiler için anlaşılmaz dı. Ne kitleler ne de İbn Tufeyl'in çevresindeki filozoflar onun arzuladığı dinleyicilerdi. Onun felsefi bir sisteme dair öykü formunda alegorik bir anlatı yazması bu insanlar için anlaşılmazdı; geriye kalan tek olasılık, Hay bin Yakzan'ın hedef kitlesinin, kitabın sadece bir eğlence formunu temsil etmediği, kendi eğitimlerinin bir parçasını oluşturduğu profesyonel okuryazarlar olmasıydı. Bu nedenle Hay bin Yakzan'ın felsefi metin geleneği içinde değil, edebiyat geleneği içinde yer aldığı görülür. Görevliler, bu geleneği görgü edinmek, kültür, geniş ve genel bir bilgi denetimi için kullanıyorlardı. Hay bin Yakzan'da İbn Tufeyl, saraydaki görevlileri, Muvahhid siyasi teolojisine göre felsefenin temel kurallarıyla donattı ve Tanrı'nın birliğini doğanın keşfiyle uyum içinde vurguladı
Sayfa 54Kitabı okudu