Mâsiyetin (günahların) mahiyetinde, bilhassa devam ederse, küfür tohumu vardır. Çünkü, o mâsiyete devam eden, ülfet peyda eder. Sonra ona âşık ve mübtela olur. Terkine imkân bulamayacak dereceye gelir. Sonra o mâsiyetinin ikaba mûcib olmadığını (ceza gerektirmediğini) temenniye başlar. Bu hâl böylece devam ettikçe, küfür tohumu yeşillenmeye başlar. En nihâyet, gerek ikabı ve gerek dârü'l-ikabı inkâra sebep olur.
(Mesnevî-i Nuriye)