Ay ışığı aydınlığında uçsuz bucaksız gibi duran karların ortasından yürürdük babamla. Gecenin derin ve karanlık sessizliğini, ayaklarımızın altında ezilen karın gıcırtısı bozardı. Ay ışığı, soğuk ve ürpertici bir beyazlıkla karlarda yansır, çevreyi biraz aydınlatırdı. Bazen de ay hiç ortalıkta görünmez, zifiri karanlık olur dört bir yan; ağaçlara çarpmamak için korka korka adım atarak ilerlerdik yol boyu...