Hayvan Deyip de Geçme
Aziz NesinHayvan Deyip de Geçme Sözleri ve Alıntıları
Hayvan Deyip de Geçme sözleri ve alıntılarını, Hayvan Deyip de Geçme kitap alıntılarını, Hayvan Deyip de Geçme en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Lütfen doğru olmasın..
Dişi leyleğin üstüne yattığı yumurtalardan birinden, kartal, akbaba, atmaca gibi leylekten başka türde bir kuş yavrusu
çıkarsa, erkek leyleğin dişisini parçalayıp öldürdüğü söylenir.
Son Söz..
Hayvanları her seven kişi ille insanları da sevmez, ama insanları seven her kişi, hayvanları, doğayı kesinlikle sever.
Aziz Nesin
Vurmasalar bile yeter..
Toplumda yerleşecek hayvan sevgisi, şefkat ve merhamet hissi, o millette sükûnet içinde yaşamak, hak ve hukuka riayet hislerinin yerleşmesini sağlayacaktır.
Bana göre, hayvan sevgisinin amacı, insan sevgisini sağlamak olmalıdır. Hayvanları, doğayı sevmeyenler, insanları da
sevmezler; başka insanları sevmeyenler, gerçekte kendilerini de sevmiyorlardır..
Bakınız.Bilgi bilgidir :))
1947 yılında cezaevindeyken, biçok hırsızla koğuş arkadaşlığı yapmıştım. Hırsızlığın bütün türlerini onlardan öğrenmiştim: Yolbağcılık,
yankesicilik,dızdızcılık, babacımcılık, üçkağıtcdık, papelcilik, şemsiyecilik, tırnakçılık, kapkaççılık vb.
gibi hırsızlığın birçok türleri vardı.
Bizde, bu köpek sevgisini pek de iyi saymayanlar var. Ama bence bir insan «Köpoğlu» diye söverken, yada «Faşist itleri!», «Faşist köpekler!» diye yazarken, yalnız kendi fantezisinin yoksunluğunu, aşırı kurumluluğunu göstermekten başka bişey yapmış olmaz..
Köpekler konuşabilselerdi, aralarında konuşurlarken kendi cinslerinin kötülerini cellatlık eden insanlarla bir tutar, yani böylelerine «İnsanoğlu insan!» derlerdi.
Hayvanları koruyan dernekler bizde de var. Nasıl çalışır, ne denli ilgi görürler, bilmiyorum. Hayvan sevgimiz de dağınık
duygular düzeyinde... Kimimizse, insanların binbir derdini anımsayarak hayvanlar için dernek kurmanın fantezi olduğuna inanır. Oysa hiç de öyle değildir. Hayvanları koruma isteği, önce uygarca bir düşünüşün ürünüdür..
İnsan olmak da pek öyle kolay bişey değildir; bu bütün derslerin sınavlarından en yüksek notları alarak olgunluk diplomasını elde etmekten bile zordur..
Bilenlerden duymuştum; köpek, insana saldırınca, çöküp kımıldamadan öylece durursan bişey yapmazmış...
Bu olayı, babasından dinlemiş olan oyun yazarı Güngör Dilmen, bize söyle anlattı:
«Birinci Dünya Savaşı'ndaki askerliği sırasında babam, Doğu Anadolu'da bir yerdeymiş. Bir gün bir köye girmiş. Savaş alanı içindeki köy bomboşmuş. Tek canlısı kalmamış, insanları kaçmış olan yıkık köyün daracık sokaklarında ilerlerken,birden karşına çok iri bir köpek çıkmış. Babam hemen tabancasını
çekmiş. Köpekle bisüre karşıkarşıya durmuşlar. Ne köpek kımıldıyor, ne babam adım atıyormuş. Bi süre sonra köpek kuyruk sallamaya başlamış. Köpeğin bu barışcıl davranışına karşılık babam da, tabancasını yerine koyup, torbasındaki ekmeğinden kopardığı parçaları köpeğe atmış. Böylece barışmışlar. Boşalmış
köyde tek basma kalan o koca köpek, yüzünü babamm ayaklarına sürmüş, ellerini yalamış. Sonra köpek birden fırlayıp uzaklaşmış, gözden yitmiş. Babam, köpeğin bu davranışına bir anlam verememiş. Bir süre sonra köpek, kuyruğunu sallaya sallaya, koşarak ba-
bama geliyormuş, ama bu kez ağzında bir tavşanla...»