Sözler ve Alıntılar
Tuhaf Tesadüf
"Kitleyle sanatçı arasında gizli bir suç ortaklığını gösteren bu hareket (şeytan boynuzları) 1980 yılında şarkıcı Ronnie James Dio tarafından şöhrete kavuşturulur. (Kendisi o zaman Black Sabbath üyesidir.)
(...)
Şeytan boynuzları hareketi, daha önce 1969 senesinde Amerikalı sözde-satanist ve saykodelik grup Coven'ın tasvirlerinde yer almıştır. (...) İşin ilginç tarafı; bu grubun albümündeki (Witchcraft Destroys Minds & Reaps Souls) açılış şarkısının adı da 'Black Sabbath'tır. Şarkının altında basçı 'Oz Osbourne'un imzası vardır. (Bir yıl sonra ortaya çıkacak olan meşhur Black Sabbath ve meşhur Ozzy Ozbourne'la karıştırılmamalıdır.)"
Sayfa 9
Motörhead
Grup, 71-75 yılları arasında saykodelik Hawkwind'in basçılığını yapan 1945 doğumlu Lemmy Kilmister tarafından 1975'te kurulur. Orijinal Rock'n'Roll'un (Buddy Holly) hayranı olan ve kendisini asi punk rock'a yakın hisseden Lemmy, yaptığı Heavy Rock coverlarıyla, farklı nesilleri birleştirmesiyle, sadakat duyduğu profesyonel tarzıyla (kullandığı Rickenbaker basla yaptıklarına), alışılmış güzellik anlayışına aykırı tipiyle (öyle ki suratındaki et beniyle gurur duymaktadır), asla değişmez çetin görünümüyle (kovboy şapkasından çizmelerine, askılarına kadar simsiyah imajı, demir haçı ve kare asıyla) takdir toplar.
Fiziksel dayanıklılığı (özellikle amfetamin ve bourbon'a karşı) her zaman tıp bilimi için bir gizem olmuştur; ta ki 2014'te vücudu isyan edene kadar...
Motörhead thrash metali hatırı sayılır ölçüde etkilemiştir. Metallica 1995 senesinde kendilerine bir saygı duruşu yapar. Küçük bir tribute konserinde, Metallica üyeleri Lemmy kılığına girip kendisinin etrafını sarar. Daha sonra Metallica'nın davulcusu olacak genç Lars Ulrich, bir zamanlar grubun fan kulübü "Us"ın da başkanlığını yapmıştır.
Dünyanın en gürültücü unvanını kendisine uygun gören ve bu alanda Manowar'la kapışan grup, 1999'da "Everything Louder Than Everyone Else" isimli canlı albümü yayınlamıştır.
Kulakları büyük ölçüde işitmeyen Lemmy, sesçiler için gerçek bir kabustur.
Sayfa 22 - KaraKarga YayınlarıKitabı okudu
JUDAS PRIEST İNGİLİZ ÇELİĞİ
Klavyecisi olmayan ama iki gitarcısı bulunan beş kişilik grup (Glenn Tipton ve K.K. Downing'in her ikisi de hem ritm hem solo gitardadır), kısa ve aksak melodik figürler, vokalin tiz ses aralığı (Rob Ralford) ve tam teçhizat sadomazoşist ilhamlara bürünmesiyle dikkat çeker: Deriler, çiviler, kırbaçlar ve sirkvari mizansenler dahilinde şarkıcının sahneye gürültülü bir Harley Davidson'la girmesi gibi...
Black Sabbath, Heavy Metal'in temellerini atmıştır. Yine Birmingham'dan çıkan Judas Priest ise, daha çok glam tarzından gelse de; "Strained Class", "Killing Machine" (1978) albümleriyle ve özellikle "Living After Midnight" ve "Breaking the Law" (1980) ağıtlarıyla Black Sabbath'ın attığı temelleri sağlamlaştırır.
Konserlerde Judas Priest'ın etkisi inanılmaz olacaktır. Canlı kaydedilen "Unleashed in The East" albümündeki her şarkı, yeni kurulan bir gruba isim verecektir: Exciter, Sinner, Tyrant...
Gay topluluklarına yakın duran Rob Halford, eşcinsel olduğunu açıklamak için 1998 yılına kadar bekleyecektir.
Grubun ismi, Bob Dylan'ın "The Ballad of Frankie Lee and Judas Priest" şarkısından gelmektedir.
Sayfa 20 - KaraKarga YayınlarıKitabı okudu
Kaliforniya'ya yerleşen Osbourne, -Black Sabbath'ın menajerinin kızı olan ve daha sonra evleneceği- Sharon tarafından yeniden hayata döndürülür. Sharon, Osbourne'un kariyerini eline alır. Osbourne, başarılı bir besteci ve gitarist olan Randy Rhoads ile tanışarak, "Blizzard of Ozz" ve "Diary of a Madman" albümleriyle piyasaya döner. Rhoads'tan sonra gelen en dikkat çekici isim Zakk Wylde olacaktır.
Rhoads, 1982 yılında bir uçak kazasında hayatını kaybetmiştir.
Osbourne, 1996 yılından beri her yıl yapılan ve ilham kaynağı olduğu Ozzfest ile birçok yeni nesil grubun "babası" gibidir. Aynı zamanda 2002-2005 yılları arasında MTV'de yayınlanan "The Osbournes" isimli reality show programıyla ailenin de maskotu olacaktır.
Sayfa 23 - KaraKarga YayınlarıKitabı okudu
Bon Scott'ın ve davulcu John Bonham'ın alkolün su gibi aktığı gecelerin ardından göçüp gitmesi, bir devrin sonunu işaret eder. Bonham'ın vefatı, Led Zeppelin'in sonunu getirirken AC/DC, Scott'ın yerine vokalde Brian Johnson ile devam eder. Grubun üyesi Angus Young; "Ömrüm boyunca bir sandalyede oturup ağlamayacağım" demiştir.
"Back in Black", bir taraftan bir ağıttır (sireni andıran "Hells Bells" gibi), bir taraftan da inanç beyanıdır ("Back in Black"teki "Piste geri döndüm" cümlesi gibi). Albüm, muhteşem bir başarı getirir. AC/DC; bir ton ağırlığında bir çan, büyük toplar ve devasa şişme bebeklerle muhteşem bir görsel şov sunarak stadyumları doldurur.
Sayfa 23 - KaraKarga YayınlarıKitabı okudu
Power Metal, Speed'in süratini ve Heavy'nin melodik kaygısını birleştirir. Bunun üzerine kendi çizgilerini inşa eder.
Ortaçağ havası, tiz vokaller, teatrallik... ABD ayağı, kahramanlık fantazilerinden ilham alan epik atmosferlerle farklılaşır.
Tür, Avrupa'da Alman müzik dünyasının Scorpions gibi eskilerinden olan Accept ile ciddi bir sıçrama yaşamıştır.
Accept'in şarkıları özgürlükçü bir tavırla (bkz. "Restless and Wild", 82; "Balls to the Wall", 84) yaşam tarzı, içsel çatışmalar, cinsellik, ayrımcılığa karşı olma gibi gerçekçi temaları işler.
Helloween ise Arayış, İyi ve Kötünün Savaşı gibi daha derin mevzulara girer. (bkz. "Walls of Jericho", 86; "Keeper of the Seven Keys", 87-88)
Sayfa 29 - KaraKarga YayınlarıKitabı okudu
Judas Priest'ın ve 1982'de Blackout'la birlikte Almanya'da Scorpions'ın izlediği yol, karşılığını bulur ve Hard Rock'tan Heavy Metal'e bir kayma yaşanır. Bu kayma, 70'lerin ortasında başlar. "Siyah" Blues'a gönderme yapmak, bir kenara bırakılır. Artık eskisi gibi, doğaçlamayı kısıtlayan, köşeleri belli yazılışlardan vazgeçilir. Önceki dönemlerin aksine, görsel olarak ustalığını sergilemekten çekinmeyen, Eddie Van Halen gibi kusursuzluk örnekleri ortaya çıkar.
Sayfa 21 - KaraKarga YayınlarıKitabı okudu