Hekayələr
Cafer CabbarlıSözler ve Alıntılar
Bir dərya ki, mənə boy verməsə, mən ona ümman demərəm. Bir bivəfa ki, məni atb gedir, mən nə səbəbə ona məhəbbət bağlamalıyam? Qoy getsin, artıq mən onun məhəbbətini ürəyimdən çıxardım.
Sayfa 229 - Mənsur və Sitarə hekayəsindənKitabı okudu
Bu dövran gərdişindən sinəsi al qan olan könlüm!
Gecə-gündüz işi ahu fəğan, hicran olan könlüm!
Gecə ta sübhədək şəm oduna pərvanətək yandım
Ziyayi-şəmi isə, qisməti-insan olan könlüm!
Sayfa 227 - Mənsur və Sitarə hekayəsindənKitabı okudu
Həmişə bir nəfər bəxtiyar va hökmdar ola bilməz. Dövran bir insanı ucaldıb, ucaldıb, birdən ən yüksəkdən yerə elə çırpr ki, bir də uçmasına çarə tapılmaz. Bəzən də, əksinə, bir insanı illərlə xar edib birdən yüksəldir.
Mənsur və Sitarə hekayəsindənKitabı okudu
Yanaqlarında olan qızartı, səhər vaxtı gün çıxmamış şərqdə göy üzünü bürüyən zərif qızartıdan daha gözəl, daha xoş idi. Hələ qızılgül yarpaqları kimi təravətli və ondan daha qırmızı olan, qanı axar dərəcəsinə qədər zərif olan dodaqları insanı badeyi-məhəbbət kimi bihuş edirdi.
Sayfa 10 - Aslan və FərhadKitabı okudu
"Kimsəyə işıq verməyən günəş, kimsəyə görsənməyən gözəllik kimə və nəyə lazımdır?"
Sayfa 156 - GülərKitabı okudu
Ay çıxıb bütün aləmi müzəyyən bir ziya ilə münəvvər etmişdi.
Sayfa 21 - Aslan və FərhadKitabı okudu
Amma əcəl heç bir məzluma rəhm eləyib aman verməz, bərəks, hamısını dünyadan intizar köçürməyə səy edir.
Sayfa 6 - Aslan və FərhadKitabı okudu