Çınarın altına gitti, soğuk kar suyunun altına başını soktu. Düşüncelerim de kafamla birlikte donar mı diye suyun altında bekledi. Yüzünde uyuşukluk hissedene kader başını kaldırmadı, yine de gözlerinin önüne gelen Helme’den kurtulamadı. Doğruldu, bu köyden gitmedi dedi. Dünyanın öbür ucuna da gitse sevdası da onunla gelecekti, biliyordu ama tekrarladı; “yine de gitmeli…”