Sözler ve Alıntılar
Ancak ne bağlamda işlenirse işlensin, tüm modern politika felsefesi, güç ile ilgilidir. Bu böyledir; modern politika, güç idealidir.
Sayfa 4
Nıetzscheyen fİlmler
i. Yurttaş Kane (Citizen Kane): “Güç İstenci”
ii. Bugün Aslında Dündü (Groundhog Day): Sonsuz yineleniş düşüncesi
iii. Nietzsche Ağladığında (When Nietzsche
Wept): Nietzsche’nin yaşamına ve felsefesi
iv. Dövüş Kulübü (Fight Club): Ahlâkın sorunsallaştırılması, kişinin kendi etik yargılarını oluşturarak üstinsana ulaşması, güce yapılan vurgu ve güç istencinin yüceltilmesi...
v. Torino Atı (A Torinói Ló / The Turin Horse): Nietzsche’nin yaşamöyküsündeki son büyük kırılma
Görüldüğü gibi, Friedrich Nietzsche, yalnızca felsefî alanda değil, sinema alanında da yirminci yüzyıla ve günümüze büyük tesirde bulunmuştur. Nietzsche’nin kendi çağını aşan fikirleri, Orson Welles, David Fincher, Charlie Chaplin, Andrei Tarkovsky ya da Béla Tarr gibi sinema dehâlarına esin olmuş gibidir. Neredeyse yüz yıllık sinema tarihinde, Nietzsche’nin fikirleri ile örülmüş ya da onun yaşamını konu edinen onlarca film vardır. Ve bu filmlerin birçoğu kült olmuşsa eğer, burada yönetmenlerin ustalığı kadar, Nietzscheyen fikirlerin çekiciliğinin de rolü bulunmaktadır. Görünen o ki, Nietzsche ve Nietzsche’nin düşünceleri, sinemanın ilgisini cezbetmeye devam edecek...
Nietzsche’ye göre varoluş, aklın keşfedeceği, anlamlı bir yapı oluşturmaz. Varoluşun keşfedilecek bir anlamdan yoksun olması, dünyanın kaostan başka bir şey olmadığına işaret eder. İnsan akla sahip bir varlık olması yönüyle diğer canlılardan daha üstün bir mertebeye sahip değildir. Çünkü kendi hâline bırakıldığında akıl yalnızca yanılsamalar üretir. Fakat asıl beden, insanı insan yapan şeydir. İnsan bedeni organik yaşamın en komplike yapılarından biridir. Bedenin komplike oluşu, onun çok çeşitli dürtüleri barındırdığı anlamına gelir.
“İnsanlık tarihi, acizlerin ona katmış olduğu akıl (Geist) olmasaydı, fazla ahmakça bir şey olurdu” diyen Nietzsche’ye göre, bedensel olarak güçsüz insanların, güçlülere karşı zaferini sağlayan şey, değerlerin yeniden değerlendirilmesidir.
Spinoza söyler: “Tabiatta hiçbir tekil şey verilmiş değildir ki, ondan daha güçlü ve daha kuvvetli bir başkası verilmiş bulunmasın. Fakat eğer herhangi bir şey verilmiş ise, bu şeyi mahvedebilecek olan daha güçlü başka bir şey de verilmiştir”. Dolayısıyla her gücü yıkacak bir başka güç biçimi mutlaka vardır; ama her zaman ayakta kalacak olan, gücün kendisidir.