Hayvanın bakışı bizi sorguluyor. Gözlerinde korku ve dehşet var. Bizler Tanrı' nın suretinde yaratılmamış mıydık, ve onların sorumluluğu bize verilmemiş miydi? Kardeşlerimizin çağrısına neden ihanet ettik? Neden her türlü şiddeti, sadizmi, acımasızlığı uyguladık ve hâlâ uygulamaktayız onlara? Biz suretimizi kime ödünç verdik? Küçük kardeşlerimiz umutsuzluklarini, korkularını haykırıyorlar. Onların yakınmaları Kıyamet borazanlarindan farklı değil.
Doğayı katletmekle, kendimizi katlediyoruz. Kendimizi katlediyoruz çünkü yaşam kaynaklarımız pek yakında yok olacaklar. Havasız, yağmursuz, susuz kalacağız. Kendimizde gördüğümüz üstünlük yüzünden yaşamaya değer tek canlının kendimiz olduğumuzu sanıyoruz.
Sessizlik öldü ve yok olurken insanoğlunun temelini oluşturan özelliği de beraberinde alıp götürdü. Çevremizdeki havada sessizlik yok, zihinlerimizde ve yüreklerimizde sessizlik yok.