Sabahleyin uyandığınız zaman, yüreğinize hiç yoktan bir yabancılaşma ve yalnızlık acısı çöktüğü zaman, bunu altın gibi bir fırsat olarak kullanabilir misiniz?
Kendinize eziyet etmek veya korkunç bir şey olduğunu hissetmekten ziyade, tam orada, o üzüntü ve özlem anında gevşeyip insan yüreğinin sınırsız yüreğine dokunabiliyor musunuz?
Bir daha böyle bir fırsat elinize geçtiği zaman bunu bir deneyin.