Hiç Babam Kalmadı
Uğur İzzet KarakoçHiç Babam Kalmadı Sözleri ve Alıntıları
Hiç Babam Kalmadı sözleri ve alıntılarını, Hiç Babam Kalmadı kitap alıntılarını, Hiç Babam Kalmadı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Adaletin sevgiye ihtiyacı yoktur."
Sayfa 25 - Nebula KitapKitabı okudu
İnsanlar büyük ıstraplara vakıf olup üstesinden gelmiş kişilere hayranlık duysalar da küçük dertlerden anlayan ve bunlara saygı duyan kişilerle yaşamak isterler.
Sayfa 26 - Nebula KitapKitabı okudu
Sen her an dokunsalar ağlayacakmış gibi olduğundan, kapıdan giren herkes sana dokunurmuş.
Sayfa 119 - Nebula KitapKitabı okudu
İnsanlar, özellikle de erkekler, kendilerini vazgeçilmez hissettiklerinde iyice çekilmez oluyorlardı.
Sayfa 66 - Nebula KitapKitabı okudu
Kahveden çıkmadan hemen önce tezgaha gidip koca bir ekmek bıçağını herkese göstere göstere beline sokmuştu Kamil. Evde bıçak olmadığından değil, namusunu temizleyeceğini cümle aleme göstermek için. Kimse gık dememişti. Namustu sonuçta, vururdu da öldürürdü de.
Sayfa 33 - Nebula KitapKitabı okudu
Ne düşünürse düşünsün, ne hissederse hissetsin Perihan'ın varlığı onu eksiltiyordu.
Sayfa 101 - Nebula KitapKitabı okudu
Eskiden kendini dinlemeden duramayan Güllü, artık kendini duymuyordu.
Sayfa 106 - Nebula KitapKitabı okudu
Porselenler de insanlar gibi kırılgandır.
Sayfa 15Kitabı okudu
Beni öz çocuğu gibi severdi bilirim. Bir insan ancak kendi malını bu kadar hor kullanabilirdi çünkü.
Sayfa 41 - Nebula KitapKitabı okudu
Düşündüm de şanslı adam şu Barbaros. Hiç babası ölmedi.
Sayfa 51Kitabı okudu
Serpil'in Paralel Evreni
Çünkü insanlar kendilerini vazgeçilmez hissettiklerinde iyice çekilmez oluyorlardı
Sayfa 66Kitabı okudu
Adaletin sevgiye ihtiyacı yoktur.
Sayfa 25Kitabı okudu
Düşündüm de şanslı adam şu Barbaros. Hiç babası ölmedi.
Sayfa 51Kitabı okudu
... İnsanlar büyük ıstıraplara vakıf olup üstesinden gelmiş kişilere hayranlık duysalar da küçük dertlerden anlayan ve bunlara saygı duyan kişilerle yaşamak isterlerdi.
Sayfa 26Kitabı okudu
“Bak metanetli çocukmuşsun ama, herkes senin gibi kaldıramıyor durumu.”
Ben de kaldıramıyordum. İçeriye bir-iki yakın akrabamın girmesiyle bıraktım kendimi. Uzun uzun ağladım, sustum, sakinleştim, sonra bir-iki akraba daha, yine bıraktım. Her bir-iki akrabada itina ile yine yeniden bıraktım kendimi. Eskiden durup durup her yeni gelenle yeniden ağlayan cenaze sahiplerini samimiyetsiz bulurdum. Öyle değilmiş o iş. Sen her an dokunsalar ağlayacakmış gibi olduğundan, kapıdan giren herkes sana dokunurmuş. Her girenle beraber cenazen olduğunu öğrenirmişsin yeniden.
Sayfa 119 - Herkes Babam OlsaKitabı okudu