Hiç Sesler

İsminin beni kendine çekmesi ile başladığım bu güzel kitap yazarın sevdiği güzel söz gibi: Hayat kısa.Kısadan da kısa" ve bu kitap da kısa kaldı ben de .
İsterdim ki sayfaları iki katı kadar fazla olsaydı. Ama güzel olan şeylerin çabuk bittiğini de biliyorum.

Bitirdiğim her kitap için şunu derim."Okuduğum en güzel,en iyi,en muhteşem kitap!" Ve yine aynı sözleri yineliyorum; okuduğum en güzel,en iyi,en muhteşem kitap..
Yazmanın gayesini yerine getirmiş bir yazar ile sohbet ediyor, onun anılarını, hayata dair düşüncelerini okuyorum. Her sayfasında altını çizdiğim cümleleri mutlaka olan, nadir kitaplardan..
Tavsiyenin de ötesinde.

Bu kitabı kütüphaneden aldım fakat kendi kitabım da olması ve büyük bir keyifle satırlarının altını çizmeyi istediğim için ayrıca sipariş vermeyi planlıyorum.Benim raflarımda mutlaka olmalı. Arasına en sevdiğim sonbahar yapraklarını sıkıştırmalı, açıp açıp tekrar okumalıyım.
"İyiki güzel kitaplar var!!"

“Hiç Sesler”

Kitabı duymamış olabilirsiniz. Bu normal, çünkü tanıtımının çok yapıldığını düşünmüyorum. Neden mi? Çünkü yazar kitabını ticari amaçlı değil, kesinlikle duygularını aktarabilip, bir insan da olsa kalbine dokunup, hayatını değiştirebilmek amacıyla yazmış. Okuyunca bunu çok net anlayabiliyorsunuz..

Günlerdir heyecanla beklediğim kitap. Okumak için can atıyordum, merak ediyordum çünkü yazarı, içinde bulunduğum sivil toplum kuruluşu olan Türk Kızılay’ın Gençlik Hizmetleri Müdürü ve Genç Kızılay Yönetim Müdürü idi. Kitaba, bizim bilip, tanıdığımız Kızılay kimliği ile öne çıkan Nurdal Bey’in yazdığı kitap diye başlarken, kitabı sonlandırdığımda bu kimlikten çok başka bir kişiyi tanıyabilme hissini yaşamak muazzamdı..

Kitabı elimle alıp başlamamla, bitirmem bir oldu. Öncelikle şu fani dünyada maneviyatı bu denli hissettiren bir kitap yazabildiğiniz için sonsuz teşekkürler..

“Hiç Sesler”i yalnızca ‘kitap’ olarak nitelendirmek yanlış olur. Kitaptan çok, insanlığa değerini hiçbir zaman yitirmeyen kişilerin kılavuzu aslında.. Hepimizin hayatından alınmış birer parça bulabilmek o kadar mümkün ki. Vicdanımızın, merhametimizin, pişmanlıklarımızın, bencilliklerimizin bütünleştiği ortak nokta adeta. An geliyor, kitaptaki herhangi bir konu senin sürekli dillendirdiğin bir cümleyle denk düşebiliyor. Vicdansa vicdan, iyilikse iyilik, kalpse kalp.. Daha çok kendisinden örnekler verip kendisine dair şeylerden bahseden müdürüm Nurdal Durmuş, aynı zamanda herkesin hayatına ayna tutabilmiş..

Ayna demişken, “İnsan en çok aynaya bakarken kaybediyor kendini. Bir maske kuşanıp kötülük üretiyor. Sahte bir yaşamın içinde yoksul zengini oynuyor, zengin yoksulu.. Hasta kendini sağlam yerine koyuyor, zayıf güçlü yerine.. Bu karanlığın içinde herkes gönlü ne çekiyorsa gerçek yaşamda yaşamadığı, yaşayamayacağı ne varsa sahte bir hayatla hüküm sürüyor.” diyor yazar. Sırf bu cümlesindeki doğruluk payı bile kitabı mükemmel kılabiliyor..

Kalbindeki merhametiyle, kadına verdiği değerle, topluma gösterdiği saygıyla, çocuklara gösterebildiği ilgiyle, eskilerin yaşamış olduğu samimi yaşama olan bağlılıyla, samimiyetiyle, düşünceleriyle, şükürleriyle güzel olan adam.. Kalemine sağlık. Öyle bir anda ulaştı ki kitap elime, hayatıma umut, rotama kaptan oldu.

Ha bir de kitabın sonunda “Hiç Sorular” diye ayrılmış kısımda yazarın, röportajlarından alıntılar mevcut. Sorulan sorulara verilen cevaplar kitabı beğenmemi ikiye katlamamı sağlayan en büyük nedendendi..

Keyifli okumalar.. 🤗

herkesin olduğu kadar hiçkimselerin de hikayesi. insana aynaya baktığını hissettiriyor. kitap yazılan değil yaşananlar, hepimizin yaşayacakları ya da yaşadıklarını sarsıcı bir dille anlatıyor.