Yine de şaşarım şu insancıklara. Bakmaya para alınmıyorken daha, bir dakikacık da olsa, başlarını çevirip niçin bakmazlar gökyüzüne? Muazzam bir intizam içinde bu kanat çırpmalar boşuna mı? Güney güzeldir, welattır. Memlekete welat derler bizim oralarda. Welat hasreti de hasretlerin piri padişahıdır. Ben bu kuşları hemşerim bilirim. Dağımıza konmuş, suyumuzu içmiş, toprağımızı eşelemişlerdir ne de olsa. Az şey mi? Has hemşeriliktir bu.