Şiva yaratıcı, yok edici, evrenin koruyucusu, gerçeğin hem gizleyicisi hem ortaya çıkarıcısı ve aynı zamanda da ödüllendiricidir. Tıpkı Vişnu gibi Şiva da kendi yaratılış kaderine karşı tümüyle kayıtsızdır. Şiva, dünyayı yaratılış döngüsünün başlangıcında ve sonunda harekete geçirdiğinde, yok ediş dansıyla kendi kaderi de yanıp kül olacaktır.