Histoires Naturelles
Jules RenardAbout Histoires Naturelles
Histoires Naturelles subject, statistics, prices and more here.About
A delightful variation on the long tradition of bestiary writing, Jules Renard’s short verse and prose poems have captured the imagination of readers and artists since they were originally written in 1894, with Ravel famously setting five of them to music.
Presented in a new version by acclaimed translator Richard Stokes, this sumptuously produced volume will captivate and enchant new generations of readers the world over.
Author: 
Jules Renard
Türler:
Estimated Reading Time: 8 hrs. 30 min.Page Number: 300Publisher: Alma BooksISBN: 9781847497055Language: English
About the Author
Jules RenardYazar · 6 books
1864'te Mayenne'de Chalons-du-Maine'de müteahhit bir baba ve işçi bir annenin dördüncü ve son çocuğu olarak dünyaya geldi. 1866'da babasının belediye başkanı seçilmesiyle aile Chitry-les-Mines'e taşındı.
Pierre-Jules 1883'te Paris'te üniversite denkliğini aldı, ama Ecole Normale Supérieure sınavına girmeyi reddetti ve bunu sonra bir yazısında, "Ben eski ekolden, okuma bilmeyenlerin ekolündenim," diye açıkladı. 1885-86 arası, Bourges'da askerlik yaptı.
Mezuniyetinden sonraki birkaç senesini ailesinden aldığı bir harçlıkla ve zamanını tamamen edebiyata adayarak geçirdi. Bu sürede okuyup yazdı, edebiyat çevresini tanımaya çalıştı ve bir roman yazmaya başladı.
1888'de Marie Morneau ile yaptığı mantık evliliği maddi durumunu iyileştirdi ve çiftin iki çocuğu oldu. 1889'da le Mercure de France adlı genç yazarlardan oluşan bir grupta aktif rol aldı. Üç yıl sonra yayımlanan ve edebi bir paraziti konu edinen hikayesi L'Ecornifleur ile başarı elde etti. Le Plaisir de rompre ve Le Pain de ménage adlı iki piyesi ün kazandı. 1900'da Jules Renard Légion d'Honneur'e layık görüldü ve belediye danışmanı oldu. İki sene boyunca gazete editörlüğü yaptıktan sonra 1904'te babası gibi belediye başkanı seçildi.
Toplumsal cehaletin ortadan kaldırılmasına ve eğitim imkanlarının yaygınlaştırılmasına eğildi. 1907'de Goncourt Akademisi'ne seçilince orada da etkin rol aldı. Dreyfus Vakası'nda Emile Zola'ya destek verdi. Victor Hugo'nun büyük bir hayranıydı. Ölümünden sonra yayımlanan (1925-1927) günlükleri dönemin edebiyat çevresini tanımada önemli bir kaynak oluşturdu.
Yazar, kalp-damar hastalığından ötürü 1910'da hayatını kaybetti.
