Hukukun Ekolojisi
Fritjof CapraSözler ve Alıntılar
“Sonraki yüzyıllarda kamuya ait varlıkların büyük ölçüde özel kesimce çevrelenmesi, bunun doğal kaynakları çıkarıp kullanma yetkisiyle meşrulaştırılıp araziye izinsiz girme suçuyla güvence altına alınması, kamuya ait varlıkların özel mülkiyete dönüştürülmesinin en iyi bilinen örneği haline geldi.”
Hukukun ekolojisi, hukuki kurumların, özel mülkiyet ve devlet otoritesinin mekanikçi işleyişi altında birer doğal kaynak sömürme mekanizması olmaktan çıkıp ekolojik topluluklara dayalı kurumlara dönüştürülmesi sürecini ifade eder.
Bilim ile hukuk arasındaki bu ayrım, iki disiplinin ve temsilcilerinin yaygın klişeleriyle de doğrulanır. Bilim insanları, rafine bir soyut kuram dünyasında yaşayan, dalgın, gündelik kıyafetler içindeki insanlar olarak görülürken, avukatlar genellikle pratik yaşamla ilişkili, ağırlıklı olarak önemsiz meselelere (örneğin alacakları ücreti müzakere etmeye) odaklanmış, her tür can sıkıcı sosyal işle (normal insanların kafaya taksalar bile uğraşmayı tercih etmeyeceği şeylerle) profesyonel olarak ilgilenen takım elbiseli insanlar olarak algılanır.
Dünyanın dört bir yanında ,hala dünyayı değiştirme umuduyla akademik eğitim gören tüm genç ve parlak insanlara