İnsan, 15 Nisan 1938'den Ağustos 1943'e kadar kesintili olarak "aylık fikir ve sanat mecmuası" sunumuyla yirmi beş sayı yayımlanmıştır. Derginin yayın süreci, ''sahibi ve mesul müdürü" Hilmi Ziya Ülken'in olduğu gibi dünyanın ve Türkiye'nin de bir geçiş dönemine rast gelir.
İnsan, Ülken'in Marksizm'i kabul etmeden "maddeci sosyolog olmak" niyetiyim yazılar yazdığı bir dönemine karşılık gelir. İlk sayılarında "müessifleri" Hilmi Ziya Ülken, Nurullah Ataç; ve Sabahattin Eyüboğlu’nun yazı¬larıyla pozitivist, rasyonalist ve hümanist bir çizgi oluşturulur. Bunlara milliyetçi, Cumhuriyetçi ve demokrat kabuller de eklenir.
İnsan, edebiyata -özellikle şiire- katkısıyla da dikkati çeker. Orhan Veli, Melih Cevdet ve Oktay Rifat üçlüsünün Garip'e giden sürecinde önemli bir durak yeri olur İnsan. Bununla birlikte, yakılarda olduğu gibi, klasik zevkle kurulan şiirlere de yer açılır. Yine de dergide sonradan "solcu veya "Marksist" olarak belirecek şairlerin şiirleri baskındır.
İnsan, hümanist söylemin deneme tarzındaki yazılardan çok, araştırma, inceleme ve değerlendirme yazılarıyla belirginleştiği bir dergidir. Elinizdeki kitap, Türk dergiciliğinin özgün çıkışlarından İnsan'ı, Mehmet Can Doğan'ın titizliğiyle yeniden okumak için bir fırsat.
