Yazmak insanın iç dünyasının arındırılmış halidir, kalemle olan dostluğun her yazıda biraz daha güçlenmesidir. Yazdığımda kendimi iyi hissederim, kimseye dökmediklerimi satırlara paylaşırım. Ne zaman kötü hissetsem kaleme sarılır, satırlarla dertleşirim. Bu bana her şeyden daha iyi gelir. Susayınca, kana kana su içmek gibi, iliklerine kadar susuzluğunu gidermek gibi. Eğer yazılarımın beğenilip beğenilmeyeceğini düşünürsem kendimi sınırlamış olurum; bu yüzden yazarken bunları hiç düşünmem, özgürce akıp gitmesine izin veririm.
Yazmak sadece kalemle bir şeyler karalamak değildir, kendini daha iyi tanımak, dünyaya yeni bir pencereden bakmayı öğrenmektir. Yazmak demek, hiç yaşamadığın duyguları yaşamaktır. Kitaplaştırmak ise bu duyguları okurla paylaşmaktır.
Keyifli okumalar….
