Hayatının ilk dönemlerinde kabilesiyle birlikte kervanlara saldırarak geçimini temin ederken,erken yaşta puta tapmayı bırakıp hakikat arayışına düşen,Hz Peygamberin çağrısına ilk kulak veren sahabelerden Ebu Zer.Müslümanlıkta zühd kavramının ilk örneklerindendir.Doğruluk ve dürüstlük,cesaret,kanaatkârlık gibi özelliklerin ötesinde hak bildiğini makam mevki farketmeksizin herkesin karşısında söylemekten çekinmeyen,yakın uzak kim olursa olsun hakkı söylemekten,karşısındakini bu yolda eleştirmekten geri durmayan bir sahabe.Fakirlerin dostu,darda olanların yardımcısı.Bir elbiseyle ömür süren,misafirlerine yemek dağıtıp kendisi aç yatan bir sahabe.Birkaç günlük yiyecek ve malından fazla birikimi olmayan bir sahabe.Hz Osman döneminde sosyal hayatın değişimi dolayısıyla yöneticilerin zenginleşerek fakirlerle aralarında gelir uçurumu olmasını ağır eleştirileri sebebiyle Rebeze’ye sürgüne gönderilen ömrünün son günlerini orada ailesiyle yapayalnız geçiren sahabe.Hz Peygamberin sözleriyle bitirelim,Ebu Zer yalnız yürür,yalnız ölür,yalnız diriltilir…
